ความหมาย

• 
  

  [ชิระนะ-] ว. แก่, ครํ่าคร่า, ชำรุด. {ส.ชีรฺณ: ป. ชิณฺณ}. ชิรณัคคิ [ชิระนักคิ] น. ไฟธาตุที่ทำอาหารให้ย่อย, ชีรณัคคิ ก็ว่า. {ส.ชีรฺณ + ป. อคฺคิ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ชิรณัคคิ - ดู ชิรณ-, ชิรณะ.

• ชิระ - ว. แก่, ครํ่าคร่า, ชำรุด. {ป.}.

• ชิวงคต, ชีวงคต - ดู ชีว- ๑, ชีวะ ๑.

• ชิวหา - น. ลิ้น. {ป.: ส. ชิหฺวา}. ชิวหาสดมภ์ น. ชื่อโรคลม ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าทำให้มีอาการลิ้นกระด้างคางแข็ง. ชิวหินทรีย์ น. ลิ้นซึ่งเป็นใหญ่ในการลิ้มรส. {ป. ชิวฺหา + อินฺทฺริย}.

• ชิสา, ชีสา - สัน. แม้ว่า เช่น ชิสาท่านโอนเอา ดีต่อ ก็ดี {ยวนพ่าย}.