ความหมาย

• 
  

  ว. ไม่ตั้งใจ, ไม่ละเอียดประณีต, มักง่าย, เช่น เขียนชุ่ย ๆ ทำชุ่ย ๆ พูดชุ่ย ๆ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ชุ่ย ๒ - {โบ, กลอน} ก. เสือกสิ่งใดสิ่งหนึ่งไป, เสือกสิ่งใดสิ่งหนึ่งให้, เช่น อ้ายพลายแก้วมิ่งเมืองไม่เงื่องงุย เอางาชุ่ยสอยดาวเข้าราวนม {ขุนช้างขุนแผน}.

• ชุลมุน - [ชุนละ-] ว. สับสนวุ่นวายไม่เป็นระเบียบ เช่น เดินกันชุลมุน ชกต่อยกันชุลมุน.

• ชุลี - {กลอน} ก. ประนมมือ, ไหว้, เช่น ชุลีลาลงเรือเหลืออาลัย {นิ. ภูเขาทอง}. {ตัดมาจาก อัญชุลี ซึ่งแผลงมาจาก อัญชลี}.

• ชุษณ-, ชุษณะ - [ชุดสะนะ] {แบบ} ว. ขาว, สว่าง. {ส.โชฺยตฺสฺนา: ป. ชุณฺห}. ชุษณปักษ์ น. ข้างขึ้น. {ส.โชฺยตฺสฺนปกฺษ: ป. ชุณฺหปกฺข}.

• ชู - ก. ยกขึ้นสูง เช่น ชูมือ ชูแขน ชูธง, ทำให้ปรากฏ เช่น ชูเกียรติ, บำรุงให้ดีขึ้น เช่น ชูกำลัง. ชูกลิ่น ก. ทำให้มีกลิ่นหอมขึ้น.ชูคอ ก. ชะเง้อคอ, อาการที่นั่งยืดคอวางท่าภาคภูมิ. ชูใจ ก. ทำให้ใจมีกำลังขึ้น เช่น ลูกดีเป็นที่ชูใจของพ่อแม่. ชูชีพ น. เครื่องช่วยพยุงตัวในนํ้าหรือในอากาศ เช่น พวงมาลัยชูชีพ ร่มชูชีพ. ชูธง {สำ} ก. แสดงจุดยืนอย่างชัดเจน เช่น พรรคการเมืองชูธงเรื่องการปราบคอร์รัปชัน. ชูรส ก. ทำให้มีรสชาติดีขึ้น เช่น แกงบวดถ้าเดาะเกลือเล็กน้อย จะชูรสขึ้น.ชูโรง น. ตัวแสดงที่ทำให้คณะเป็นที่นิยม. ชูหน้าชูตา ก. ทำให้มีหน้ามีตาขึ้น, เชิดหน้าชูตา ก็ว่า.