ความหมาย

• 
  

  ก. อาการที่กระดูกข้อมือข้อเท้าเป็นต้นถูกกระแทกโดยแรงทำให้เคลื่อนเลยที่เดิมเข้าไป.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ซน ๑ - ก. อาการที่อยู่ไม่สุขจับโน่นฉวยนี่หรือเล่นไม่เป็นเรื่องเป็นราวทำให้เดือดร้อนเสียหาย.

• ซน ๒ - ก. รุนฟืนที่ไหม้ไฟบ้างแล้วซุกเข้าไปในกองไฟ เรียกว่า ซนฟืน หรือ ซนไฟ.

• ซบ - ก. ก้มหน้าหรือหัวแนบลงไป เช่น ซบหน้าลงกับหมอนนอนซบหัวที่ตักแม่. ซบเซา ว. หงอยก๋อย, เงียบเหงา, ไม่เบิกบาน; ไม่คึกคักเช่นเดิม เช่น ตลาดการค้าเดี๋ยวนี้ซบเซาไป.

• ซม - ว. อาการอย่างเป็นไข้ในระยะรุนแรงถึงกับนอนจนไม่อยากลืมตา เรียกว่า นอนซม. ซมซาน ก. ไปหาที่พึ่งหรือที่พักพิง เพราะความบอบช้ำหมดแรงหรือหมดหนทาง เช่น ในที่สุดเขาก็ซมซานกลับบ้านเกิด, ซาน หรือ ซานซม ก็ว่า. (โบ) ว. งมงาย, ไม่รู้อะไร, เช่น โง่ซมซาน, ซานซม ก็ว่า.

• ซรอกซรัง - [ซะรอกซะรัง] (กลอน) ก. ซอกซอน, บางทีเขียนเป็น ซรอกซรงง ก็มี เช่น อย่าทนนเห็นแม่ออก ชีสู่ซรอกซรงงไป ดีกว่าแล (ม. คำหลวง กุมาร), ซอกซัง ก็ว่า.