ความหมาย

• 
  

  [ซะ] (กลอน) ก. ชะ, ล้าง, เช่น ไชยสินธุสมุทรแขวงขอบ เรียบรัตนเรียงรอบ คือฝั่งสมุทรเซราะซระ (อนิรุทธ์).

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ซวด - (โบ) ก. เกินขนาด, นูนขึ้นสูงขึ้น, เช่น อันว่าสวภาพท้องบมิซวดเสมออก (ม. คำหลวง ทศพร). (ถิ่น–พายัพ, ถิ่น–อีสาน สวด ว่า นูนขึ้น).

• ซวดเซ - ก. เอนไป, เอียงไป, จวนล้ม, เสียหลัก, (มักใช้แก่ฐานะความเป็นอยู่) เช่น ฐานะซวดเซ.

• ซวดทรง - (โบ) น. ทรวดทรง, รูปร่าง, สัณฐาน.

• ซวน - ก. เอียงไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินซวน, เอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เสาซวน. ซวนเซ ก. เสียหลักเซไปข้างใดข้างหนึ่ง.

• ซวย - (ปาก) ว. เคราะห์ร้าย, อับโชค. (จ.).