ความหมาย

• 
  

  ก. เอียงไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินซวน, เอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เสาซวน. ซวนเซ ก. เสียหลักเซไปข้างใดข้างหนึ่ง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ซวย - (ปาก) ว. เคราะห์ร้าย, อับโชค. (จ.).

• ซอ ๑ - น. ลำไม้ไผ่ช่วงโคนที่เหลืออยู่ที่กอ.

• ซอ ๒ - น. ชื่อเครื่องดนตรีประเภทเครื่องสี ใช้คันชักสีกับสายซอที่ขึงตึงเพื่อให้เกิดเสียง มีหลายชนิด เช่น ซอสามสาย ซออู้ ซอด้วง, ลักษณนามว่า คัน. ซอด้วง น. ชื่อซอชนิดหนึ่ง กระบอกมักทำด้วยไม้เนื้อแข็ง ลักษณะคล้ายด้วงดักสัตว์ ขึงหนังด้านหนึ่งด้วยหนังสัตว์ มีหย่องและสาย ๒ สายพาดข้าม ปลายบนผูกติดกับลูกบิด คันชักส่วนที่เป็นหางม้าอยู่ระหว่างสายทั้ง ๒ สาย ขนาดค่อนข้างเล็กเพื่อให้มีเสียงสูงเวลาสี บรรเลงนำในวงเครื่องสาย วงมโหรี หรือใช้เดี่ยวเพลงก็ได้. ซอสามสาย น. ชื่อซอชนิดหนึ่ง มีสาย ๓ สาย กะโหลกซอทำด้วยกะลามะพร้าว มีลักษณะเป็น ๓ พู มีเสียงไพเราะนุ่มนวลใช้บรรเลงคลอเสียงผู้ขับร้อง บรรเลงร่วมในวงมโหรีหรือบรรเลงเดี่ยว. ซออู้ น. ชื่อซอชนิดหนึ่ง มีสาย ๒ สาย กะโหลกซอตัดจากกะโหลกมะพร้าว มีเสียงทุ้มกังวาน ใช้บรรเลงรวมอยู่ในวงเครื่องสาย วงมโหรี วงปี่พาทย์ไม้นวม และวงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์.ซอโอก น. ชื่อซอชนิดหนึ่ง มี ๒ สาย ลักษณะคล้ายซอด้วงแต่ใหญ่กว่ามาก เวลาสีตั้งซอขึ้นจากพื้น.

• ซอ ๓ - (ถิ่น–พายัพ) ก. ร้องเพลง, ขับร้อง, เช่น ขับซอยอราชเที้ยร ทุกเมือง (ลอ).

• ซอแซ - (โบ; กลอน) ว. เสียงจอแจ, ซ้อแซ้.