น. ช่องทางหรือช่องแคบ ๆ ระหว่าง ๒ ข้าง เช่น ซอกเขา ซอกประตู ซอกฟัน ซอกคอ, ช่องแคบ ๆ ที่ทางด้านหนึ่งตัน เช่น ซอกตู้ ซอกลิ้นชัก. ก. ซุก, ซุกแทรกเข้าไป, เช่น ซอกตัวเข้าไปในฝูงชน, ซ่อน.ซอกซอน ก. ไปหลายแห่งหลายที่ เช่น ซอกซอนไปตามหาญาติที่ต่างจังหวัด, ชอนไชไป, เช่น รากไม้ซอกซอนไป. ซอกซัง (กลอน) ก. ซอกซอน, ซรอกซรัง ก็ว่า. ซอกแซก ก. ไปทั่วทุกแห่งทุกที่ที่ต้องการจะไปหรือที่คนอื่นไม่คิดจะไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ในความว่า ซอกแซกไป, เสาะค้นขึ้นมาถามในเรื่องที่ต้องการจะรู้หรือเรื่องที่คนอื่นไม่คิดจะถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น ในความว่า ซอกแซกถาม. ว. ทั่วทุกแห่งทุกที่ เช่น ถามซอกแซก กินซอกแซก; เป็นซอกเป็นตรอกมาก เช่น ทางซอกแซก.