ความหมาย

• 
  

  (ถิ่น–อีสาน, พายัพ) น. บ่อนํ้า.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ซาด - (ถิ่น–อีสาน) น. ต้นซาก. (ดู ซาก ๒).

• ซาน - ก. ไปหาที่พึ่งหรือที่พักพิง เพราะความบอบช้ำ หมดแรงหรือหมดหนทาง, ซมซาน หรือ ซานซม ก็ว่า.ซานซม ก. ไปหาที่พึ่งหรือที่พักพิง เพราะความบอบช้ำ หมดแรงหรือหมดหนทาง เช่น ในที่สุดเขาก็ซานซมกลับบ้านเกิด, ซาน หรือ ซมซาน ก็ว่า. (โบ) ว. งมงาย, ไม่รู้อะไร, เช่น โง่ซานซม, ซมซาน ก็ว่า.

• ซ่าน - ก. แล่นกระจายไปทั่วตัวเหมือนอย่างพิษซ่านเสียวซ่าน. ซ่านเซ็น ก. กระจัดกระจาย, มักใช้เข้าคู่กับคำแตกฉาน เป็น แตกฉานซ่านเซ็น.

• ซาบซ่าน - ก. แล่นไปทั่วร่างกาย เช่น ปีติซาบซ่าน.

• ซาบซึ้ง - ว. อาการที่รู้สึกจับใจอย่างลึกซึ้ง, อาการที่รู้สึกปีติปลาบปลื้มมาก.