ความหมาย

• 
  

  {แบบ} น. เสียง, เสียงดัง, เสียงสูง, เสียงแหลม. ก. ข้าม เช่น ฝ่ายคนผู้ข้าได้ดำรวดดารทาน {ม. คำหลวง ทานกัณฑ์}. {ป., ส. ตาร}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ดารกะ - [-ระกะ] {แบบ} น. ดาว, ดวงดาว. {ป., ส. ตารกา}.

• ดารณี - [-ระนี] {แบบ} น. เรือ. {ส. ตารณี}.

• ดารดาษ - [-ระดาด] ว. มากมาย, เกลื่อนกลาด, มีทั่วไป, ดาดาษ ดาษ หรือ ดาษดา ก็ว่า.

• ดารา - น. ดาว, ดวงดาว: เรียกบุคคลที่แสดงนำหรือมีชื่อเสียงในศิลปะการแสดงในทางใดทางหนึ่ง เช่น ดาราภาพยนตร์: เครื่องประกอบราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นทวีติยาภรณ์ขึ้นไป มีลักษณะเป็นดาวรัศมี ๘ แฉกบ้าง ๑๖ แฉกบ้าง, ถ้าเป็นดาราจักรี ก็ทำเป็นรูปจักร ๑๐ กลีบ. {ป., ส. ตารา}. ดารากร น. หมู่ดาว เช่น คืนนั้นจันทร มีดารากร เป็นบริวาร {กาพย์พระไชยสุริยา}. ดาราบถ น. ท้องฟ้า. {ส.}. ดาราศาสตร์ น. วิชาว่าด้วยดาว. {อ. astronomy}.

• ดาล ๑ - น. กลอนประตูที่ทำด้วยไม้สำหรับขัดบานประตูอย่างประตูโบสถ์ เช่น ลงดาล ลั่นดาล ขัดดาล, เหล็กสำหรับไขดาลโบสถ์หรือวิหาร มีรูปเป็นมุมฉาก ๒ ทบอย่างคันฉัตรปักอยู่หลังพระพุทธรูป เรียกว่า ลูกดาล, ช่องสำหรับไขดาล เรียกว่า ช่องดาล, {โบ} ใช้ว่า ดาฬ. {ส. ตาล ว่า กลอน, สลัก}. ดาลฉัตร น. คันฉัตรตรงที่มีรูปเป็นมุมฉาก ๒ ทบอย่างลูกดาล เพื่อปักให้ฉัตรอยู่เหนือพระเศียร เรียกว่า คันดาลฉัตร.