ความหมาย

• 
  

  {แบบ} น. ท่านํ้า เช่น ท่าราชวรดิฐ อุตรดิตถ์, เขียนเป็น ดิษฐ์ ก็มี เช่น กาญจนดิษฐ์. {ป. ติตฺถ: ส. ตีรฺถ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ดิถี - น. วันตามจันทรคติ เช่น ดิถีขึ้นคํ่าหนึ่ง ดิถีแรม ๒ คํ่า, ใช้ว่า ดฤถี ก็มี. {ป., ส. ติถิ}.

• ดิน ๑ - น. ชื่อธาตุ ๑ ในธาตุ ๔ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น: แผ่นดิน เช่น ตะวันตกดิน. ดินกรด น. ดินที่มีปฏิกิริยาเป็นกรด, ดินเปรี้ยว ก็เรียก. ดินขาว น. ดินเหนียวบริสุทธิ์ที่มีไฮเดรเตดอะลูมิเนียมซิลิเกตเป็นองค์ประกอบสำคัญ ปรกติมีสีขาว ใช้ทำเครื่องเคลือบดินเผา. ดินเค็ม น. ดินที่มีปฏิกิริยาเป็นด่าง, ตรงข้ามกับดินกรดหรือดินเปรี้ยว. ดินดอนสามเหลี่ยมน. พื้นดินตรงบริเวณปากนํ้า ซึ่งมีรูปร่างคล้ายพัดด้ามจิ้ว เกิดขึ้นเพราะแม่นํ้าพาตะกอนมาทับถมอยู่ตลอดเวลา. {อ. delta}. ดินดาน น. ดินที่จับตัวแข็งเป็นชั้น โดยมากเป็นประเภทดินเหนียวเนื้อแน่นที่น้ำไหลผ่านไม่ได้ เกาะตัวแข็งอยู่ใต้ผิวดิน. ดินดำ น. ผงถ่านประสมกำมะถันกับดินประสิวเป็นต้น ใช้เป็นวัตถุระเบิด,ดินปืนก็เรียก. ดินแดง น. สารผสมละเอียดสีแดง ใช้ขัดเงินและทองแดง: ชื่อดินชนิดหนึ่งสีแดง ใช้ทาและย้อม. ดินนวล น. ดินประสมอย่างหนึ่ง ใช้ในการหล่อ: ผงขาว ๆ ที่ใช้ในการเคลือบสิ่งของเช่นกระเบื้องมุงหลังคา. ดินน้ำมัน น. วัสดุที่ทำจากดินเนื้อละเอียดผสมขี้ผึ้ง วาสลิน น้ำมันพืช กำมะถัน และสี ลักษณะค่อนข้างนิ่ม ใช้ในงานศิลปะต้นแบบสำหรับการหล่อหรือให้นักเรียนฝึกหัดปั้นเป็นต้น. ดินประสิว น .สารเคมีชื่อโพแทสเซียมไนเทรต ใช้ทำวัตถุระเบิดดอกไม้ไฟ ทำปุ๋ย เป็นต้น. {อ. saltpetre}. ดินปืน น. ดินดำ.ดินเปรี้ยว น. ดินกรด. ดินพอกหางหมู {สำ} น. งานหรือหนี้สินเป็นต้นที่คั่งค้างพอกพูนขึ้นเรื่อย ๆ จนทำให้ต้องลำบากหรือยุ่งยากเดือดร้อน. ดินร่วน น. ดินที่มีเนื้อดินเป็นดินเหนียวปนทรายกับขุยอินทรีย์ประกอบกัน มีสภาพซุย. ดินระเบิด น.วัตถุเคมีชนิดหนึ่ง มีประสิทธิภาพในการระเบิดทำลาย. ดินส้ม น. วัตถุชนิดหนึ่ง มีลักษณะคล้ายดิน สีเหลืองนวล ใช้ขัดโลหะ. ดินสอ น. เครื่องเขียนอย่างหนึ่งทำด้วยวัตถุต่าง ๆ ชนิดที่ไส้ทำด้วยแกรไฟต์ผสมดินเหนียว มีไม้หุ้ม เรียกว่า ดินสอ หรือ ดินสอดำ, ถ้าไส้มีสีต่าง ๆ เรียกว่า ดินสอสี, ถ้าทำจากหินชนวน เรียกว่า ดินสอหิน. ดินสอพอง น. ดินอย่างหนึ่งสีขาว ใช้ทาตัวอย่างแป้ง.ดินสำลี น. ชื่อดินระเบิดชนิดหนึ่ง. ดินหู น. ดินปืนที่ไวไฟมาก ใช้โรยที่รางชนวนในการยิงปืนคาบศิลาสมัยโบราณ. ดินอีหรอบ น. ดินปืนทำมาจากยุโรป ใช้ต่างดินหู.

• ดิ้น ๑ - ก. อาการที่สะบัดหรือฟาดตัวไปมาอย่างแรง เช่น ดิ้นให้หลุด นอนดิ้น ชักดิ้นชักงอ, สั่นไหวกระดุกกระดิก เช่น หางจิ้งจกขาดยังดิ้นได้, ไม่ตายตัว เช่น คำพูดดิ้นได้: โดยปริยายหมายความว่า แก้ข้อหา, ปลดเปลื้องข้อหา, ในคำว่า ดิ้นไม่หลุด: {ปาก} เต้นรำตามจังหวะดนตรีที่ร้อนแรง เช่น วัยรุ่นชวนกันไปดิ้นที่ผับเปิดใหม่. ดิ้นรน ก. กระตือรือร้นขวนขวายเพื่อให้พ้นจากความยากลำบากความทุกข์ทรมาน หรือเพื่อให้ดียิ่ง ๆ ขึ้นไป เช่น ดิ้นรนจะให้พ้นทุกข์ ดิ้นรนอยากเป็นนั่นเป็นนี่.

• ดิน ๒ - น. ชื่องูขนาดเล็กหลายชนิดในสกุล Typhlops วงศ์ Typhlopidae ขนาดประมาณไส้ดินสอดำ ตาเล็กมีเกล็ดใสครอบ หัวและลำตัวมีขนาดไล่เลี่ยกัน ตัวสีดำหรือนํ้าตาลเข้ม เกล็ดเรียบเป็นมัน อาศัยตามดินร่วนที่มีความชื้น ไม่มีพิษ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น งูดินโคราช {T. khoratensis Taylor} งูดินตรัง{T.trangensis Taylor}.

• ดิ้น ๒ - น. เส้นเงิน ทอง หรือทองแดง สำหรับปักลวดลายบนผ้าหรือแพรเป็นต้น, เรียกผ้าที่ทอเนื้อละเอียดมีผิวเป็นมัน ว่า ผ้าดิ้น.