ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Kalanchoe pinnata {Lam.} Pers. ในวงศ์ Crassulaceae, คว่ำตายหงายเป็น โคนตายปลายเป็น หรือ ส้มเช้า ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก กะเร.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตนัย - [ตะไน] {แบบ} น. ลูกชาย. {ป., ส.}.

• ตนุ ๑ - [ตะนุ] {แบบ} น. ตัว, ตน. ส. ฉัน, ข้าพเจ้า. {ป., ส.}. ตนุมัชฌา, ตนุมัธยมา, ตนุมัธยา [-มัดชา, -มัดทะยะ-, -มัดทะยา] น. ชื่อฉันท์ชนิดหนึ่ง. {ป.ตนุมชฺฌา: ส. ตนุมธฺยมา, ตนุมธฺยา}

• ตนุ ๒ - [ตะหฺนุ] ดู เต่าตนุ ที่ เต่า ๑.

• ตบ ๑ - น. ชื่อไม้นํ้าในวงศ์ Pontederiaceae มี ๒ ชนิด คือ ชนิด Monochoria hastata {L.} Solms ขึ้นตามท้องนาที่แฉะและนํ้านิ่ง ดอกสีนํ้าเงิน ยอดอ่อนและดอกกินได้, คำสุภาพเรียกว่า ผักสามหาว, ผักตบไทย ก็เรียก, และชนิด Eichhornia crassipes {Mart.} Solms ขึ้นตามลำนํ้าทั่วไป ดอกสีม่วงอ่อน เรียกว่า ผักตบชวา.

• ตบ ๒ - ก. เอาฝ่ามือหรือของแบน ๆ เป็นต้นตีอย่างแรง เช่น ตบหน้า ตบลูกเทนนิส, เอาฝ่ามือแตะเบา ๆ ด้วยความเอ็นดู เช่น ตบหัวเด็ก. ตบตา {สำ} ก. หลอกหรือลวงให้เข้าใจผิด. ตบแต่ง ๑ ก. ประดับ, ปรุงจัดให้ดี, ทำให้งาม, เช่น ของตบแต่งบ้าน, ตกแต่ง ก็ว่า. ตบแต่ง ๒ ก. จัดให้ลูกสาวมีเรือนตามประเพณี เช่น ตบแต่งลูกสาวให้เป็นฝั่งเป็นฝา. ตบเท้า ก . อาการเดินแถวเป็นจังหวะพร้อม ๆ กัน โดยกระแทกตีนกับพื้นแรง ๆ ของทหารหรือตำรวจเป็นต้น เรียกว่า เดินตบเท้า, {ปาก} อาการที่ทหารหรือตำรวจรวมกลุ่มกันไปแสดงเจตนารมณ์อย่างเดียวกัน. ตบแผละ [-แผฺละ] น. การเล่นชนิดหนึ่ง มีคนเล่น ๒ คน นั่งหันหน้าเข้าหากัน แต่ละฝ่ายตบมือ ตบเข่าและตบมือของตัวเองก่อน จึงใช้มือซ้ายตบมือซ้ายของกันและกัน แล้วตบมือ ตบเข่า และตบมือ แล้วจึงใช้มือขวาตบมือขวาของกันและกัน แล้วเริ่มต้นใหม่. ตบมือ ก. เอาฝ่ามือตีกันให้เกิดเสียงเพื่อแสดงความยินดีเป็นต้น, ปรบมือก็ว่า, เอาฝ่ามือตีกันให้เกิดเสียงเพื่อทำ ให้เกิดจังหวะหรือขับไล่เป็นต้น. ตบมือข้างเดียวไม่ดัง {สำ} ก. ทำอะไรฝ่ายเดียวไม่เกิดผล. ตบหัวกลางศาลาขอขมาที่บ้าน {สำ} ก. ยอมรับผิดไม่สมกับความผิดที่ทำไว้, ใช้เพี้ยนว่า ตบหัวที่ศาลา ขอขมาที่บ้าน ก็มี. ตบหัวลูบหลัง {สำ} ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.