ความหมาย

• 
  

  {ปาก} ก. เปิด, โจ่งแจ้ง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระจะ - ว. แจ่มแจ้ง, ชัดเจน.

• กระจัก - {กลอน} ก. เป็นจัก ๆ เช่น กระจักกระจังบัลลังก์บัวหงาย ธูป รองทองทราย สลับด้วยแก้ว แกมนิล {พากย์}.

• กระจัง ๑ - น. ชื่อลายอย่างหนึ่ง อยู่ในรูปทรงสามเหลี่ยม ใช้เป็นลวดลายสำหรับเครื่องประดับที่อยู่บนชั้นหรือตามขอบของสิ่งบางอย่าง เช่น ชั้นฐานธรรมาสน์ กระจังมีหลายแบบ เช่น กระจังตาอ้อย กระจังเจิม กระจังปฏิญาณ, เครื่องประดับที่มีลวดลายชนิดนี้ เรียกว่า ตัวกระจังใช้ประดับบนลับแลและอื่น ๆ. กระจังหลังเบี้ย น. ชื่อกระจังแบบหนึ่ง ด้านหน้านูนเหมือนเบี้ย.

• กระจัง ๒ - น. ชื่อปลาน้ำกร่อยชนิด Periophthalmodon schlosseri {Pallas} ในวงศ์ Gobiidae พบในบริเวณป่าชายเลน รูปร่าง การเคลื่อนไหว และความสามารถขึ้นมาพ้นนํ้าได้คล้ายปลาจุมพรวดซึ่งมีขนาดใหญ่กว่า มีครีบอกเป็นกล้ามเนื้อใช้ต่างตีน ช่วยครีบหาง ทำรูลึกอยู่ในเลน เคลื่อนไหวได้รวดเร็วบนผิวเลนและผิวน้ำ ปีนเกาะบนที่ชันและกระโจนเป็นห้วง ๆ ได้ ขนาดยาวได้ถึง ๒๗ เซนติเมตร, กะจัง ก็เรียก.

• กระจัด ๑ - ก. ขับไล่: แยกย้ายออกไป เช่น ลูกหลานกระจัดพลัดพราย {คาวี}. {แผลงมาจาก ขจัด}. กระจัดกระจาย ว. เรี่ยรายไป, แตกฉานซ่านเซ็นไป, ไม่รวมอยู่ในพวกเดียวกัน. {แผลงมาจากขจัดขจาย}. กระจัดพลัดพราย ก. แตกฉานซ่านเซ็นไป, ไม่รวมอยู่ในพวกเดียวกัน.