กลับ
คำว่า
ตระกวน
ความหมาย
[ตฺระ-] น. ผักบุ้ง เช่น ตระกวนสนเสียดสร้อยก็มี {ม. คำหลวง มหาพน}. {ข. ตฺรกวน}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ตระกอง
- [ตฺระ-] ก. กอด, เกี่ยวพัน, เช่น ดุจมือไตรโลกยตระกอง เศิกเสี้ยนยากปอง จะป่ายจะปีนเปลืองตน{อนิรุทธ์}, กระกอง ก็ว่า. {ข. ตฺรกง ว่า หอบ}.
ตระกัด
- [ตฺระ-] {โบ} ก. ใคร่, อยาก, ยินดี, เขียนเป็นตรกัด ก็มี เช่น จึ่งเจ้ามัทรีเฉลอย ว่าพ่อเอยใช่ต้งงใจแก่ความกำหนัด ในตรกัดกรีธา แลข้าจะมาในที่นี้ {ม.คำหลวง กุมาร}, กระกัด ก็ว่า.
ตระการ
- [ตฺระ-] ว. งาม เช่น ป่าดงพงหลวงตระการ เซราะเซราเขาธาร ชรลัดชรล่องดองไพร {อนิรุทธ์}, น้ำพุพุ่งซ่า ไหลฉ่าฉาดฉาน เห็นตระการ {สารานุกรมศัพท์ดนตรีไทย เพลงเถา}: ประหลาด, แปลก, เช่นข้าเห็นร่มชมพู ตรูรัตนพิสาล ตรงตระการกว่าชื่นแล {ม. คำหลวง ทศพร}, เสียงแตรสังขแลพาทยเภริยนุดนตรี อึงเองบพักตี ตระการ {อนิรุทธ์}: หลากหลาย, มีต่าง ๆ.
ตระกูล
- [ตฺระ-] น. สกุล, วงศ์, เชื้อสาย, เผ่าพันธุ์. ตระกูลมูลชาติ [-มูนชาด] {สำ} น. ตระกูลผู้ดี เช่น หญิงมีตระกูลมูลชาติ ถ้าแม้ขาดขันหมากก็ขายหน้า {ท้าวแสนปม}, สกุลรุนชาติ ก็ว่า.
ตระคัร
- [ตฺระคัน] {แบบ} น. ไม้กฤษณา, เขียนเป็น ตรคัล ก็มี เช่น กฤษณาขาวแลตรคัลก็มี {ม. คำหลวง มหาพน}. {ป.: ส. ตคร}.