ความหมาย

• 
  

  น. เครื่องสวมข้อตีนม้าสำหรับหัดให้เต้น สะบัดตีน ทำด้วยหวายหรือไม้ไผ่เหลาให้กลมขดรอบข้อตีนม้า ขัดเป็นเกลียวปล่อยชายทั้ง ๒ ข้างเสี้ยมแหลมยื่นออกจากวงราว ๒ นิ้ว เพื่อกันมิให้ตีนกระทบกันเอง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระจับบก - น. ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่งขึ้นในป่าตํ่าตามที่นํ้าท่วม มักขึ้นปะปนกับเถากรด ซึ่งดูผาด ๆ คล้ายคลึงกัน ใบคู่ ขอบใบตอนบนที่ใกล้หรือติดกับก้านมีต่อมข้างละต่อม ผลนัยว่าแบน ๆ รูปสามเหลี่ยม ไม้ใช้ทำฟืน. {พจน. ๒๔๙๓}.

• กระจับปิ้ง - น. เครื่องปิดของลับของเด็กหญิง ทำด้วยเงินหรือนากเป็นต้น, จะปิ้ง จับปิ้ง ตะปิ้ง หรือ ตับปิ้งก็เรียก. {ม. จะปิ้ง}.

• กระจับปี่ - น. เครื่องดนตรีประเภทเครื่องดีด ลักษณะคล้ายพิณ มี ๔ สาย ตั้งเสียงต่างกันเป็น ๒ คู่ เดิมใช้บรรเลงในวงมโหรีเครื่อง ๔ และมโหรีเครื่อง ๖ ในสมัยอยุธยา ต่อมาในสมัยรัตนโกสินทร์ใช้จะเข้บรรเลงแทน. {ช. จาก ป., ส. กจฉฺปี ว่า่ พิณชนิดหนึ่ง: เทียบ ป., ส. กจฺฉป ว่า เต่า, อธิบายว่า ที่เรียกดังนั้นเพราะมีรูปคล้ายเต่า}.

• กระจ่า - น. เครื่องใช้ตักแกงหรือตักข้าว ทำด้วยกะลามะพร้าวมีด้ามถือ, จวัก จ่า หรือ ตวัก ก็ว่า.

• กระจ่าง - ก. สว่าง, สุกใส, ชัดเจน, แจ่ม.