ความหมาย

• 
  

  [ตฺรีปะ-] น. พิธีพราหมณ์กระทำรับพระนารายณ์ที่เรียกเป็นสามัญว่า พิธีแห่พระนารายณ์ ซึ่งกระทำในวันแรมคํ่า ๑ ถึงแรม ๕ คํ่า เดือนยี่. {เทียบทมิฬ ติรุปปาไว}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตรีพิธพรรณ - [ตฺรีพิดทะพัน] น. ชื่อกลอนกลบทชนิดหนึ่ง กำหนดให้มีคำเดียวกันซ้ำ ๓ ครั้งภายในวรรคเดียวกันจะเป็นตำแหน่งใดก็ได้ เช่น สังเวชจิตร์เอ๋ยจิตร์จิตร์เราหนอ ไม่เจียมกายกายแก่ทำกายตะกอ ดีแต่ก้ออวดก้อก้อเกินนัก {ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน}: ชื่อโคลง ๔ ประเภทหนึ่งที่เลื่อนคำรับสัมผัสในบาทที่ ๒ จากคำ ที่ ๕ มาเป็นคำที่ ๓ ส่วนข้อบังคับอื่น ๆ เหมือนโคลงสี่สุภาพทุกประการ เช่น ข้าขอประณตน้อม กายวจี จิตนาต่อพระตรีไตรรัตน์ โรจน์เรื้อง เป็นประทีปส่องศรีโลกชัชวาลนา กำจัดมืดมนธ์เปลื้อง สัตว์พ้นสงสาร {หลักภาษาไทยของพระยาอุปกิตศิลปสาร, ในจินดามณีเรียก ตรีเพชรทัณฑี}.

• ตรียมก - [ตฺรียะมก] น. ชื่อกลอนกลบทชนิดหนึ่ง กำหนดบังคับวรรคละ ๙ คำ วรรคหนึ่งแบ่งออกเป็น ๓ ช่วงให้ใช้พยัญชนะที่มีเสียงพ้องกัน ๒ เสียงในแต่ละช่วง เช่น สิ้นอาสัญในอาศรมที่อาศรัย อนาถใจอนาโถโอ้อางขนาง พระองค์เดียวพระอับเปลี่ยวพระองค์นาง ม้วยชีพวางสิ้นชีวาตม์ขาดชีวัง {ศิริวิบุลกิตติ}.

• ตรียัมปวาย - [ตฺรียำปะ-] น. พิธีพราหมณ์กระทำรับพระอิศวร ที่เรียกเป็นสามัญว่า พิธีโล้ชิงช้า ซึ่งกระทำในวันขึ้น ๗ คํ่ำตอนเช้า ขึ้น ๙ คํ่าตอนเย็น เดือนยี่. {เทียบทมิฬ ติรุเวมปาไว}.

• ตรึก ๑ - [ตฺรึก] ก. นึก, คิด. {ส. ตรฺก: ป. ตกฺก}. ตรึกตรอง [ตฺรึกตฺรอง] ก. ใคร่ครวญ, คิดทบทวน, ตริตรอง.

• ตรึก ๒ - [ตฺรึก] {ถิ่น–ปักษ์ใต้} ก. หมด, สิ้น, เปลือง, น้อย, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ตรึก, มิตรึก, หมายความว่ามาก, เช่น จึงองค์มิสาระปันหยี จึงตอบว่าข้าจะให้ไก่ดีดีของเรามีไม่ตรึกอย่าร้อนใจ {อิเหนา}, ท่านก็ไม่ขัดสนจนพราย มากมายตามพรูอยู่มิตรึก แรกรักจะรำพันให้ครั่นครึก {ขุนช้างขุนแผน}, ฤๅจะใคร่ได้เมียสาวสาวขาวขาวดี ดีมีไม่ตรึก {มณีพิชัย}. ตรึกถอง [ตฺรึก-] {ถิ่น–ปักษ์ใต้} ว. น้อย, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ตรึกถอง หรือ ไม่ตรึกไม่ถอง, หมายความว่า มาก, เช่น มีทรัพย์ สมบัติไม่ตรึกถอง นับไม่ตรึกไม่ถอง.