[ตฺรีพิดทะพัน] น. ชื่อกลอนกลบทชนิดหนึ่ง กำหนดให้มีคำเดียวกันซ้ำ ๓ ครั้งภายในวรรคเดียวกันจะเป็นตำแหน่งใดก็ได้ เช่น สังเวชจิตร์เอ๋ยจิตร์จิตร์เราหนอ ไม่เจียมกายกายแก่ทำกายตะกอ ดีแต่ก้ออวดก้อก้อเกินนัก {ประชุมจารึกวัดพระเชตุพน}: ชื่อโคลง ๔ ประเภทหนึ่งที่เลื่อนคำรับสัมผัสในบาทที่ ๒ จากคำ ที่ ๕ มาเป็นคำที่ ๓ ส่วนข้อบังคับอื่น ๆ เหมือนโคลงสี่สุภาพทุกประการ เช่น ข้าขอประณตน้อม กายวจี จิตนาต่อพระตรีไตรรัตน์ โรจน์เรื้อง เป็นประทีปส่องศรีโลกชัชวาลนา กำจัดมืดมนธ์เปลื้อง สัตว์พ้นสงสาร {หลักภาษาไทยของพระยาอุปกิตศิลปสาร, ในจินดามณีเรียก ตรีเพชรทัณฑี}.