ความหมาย

• 
  

  [ตะหฺลิ่ง] น. ส่วนของฝั่งริมแม่น้ำลำคลอง. {ถิ่น–พายัพ หลิ่ง ว่า ลาด, เอนลง, ชัน}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตลึง - [ตะลึง] น. ต้นอัญชัน. {ช.}.

• ตลุก - [ตะหฺลุก] น. ปลักควาย, แอ่งน้ำตามลำห้วยที่ขาดเป็นช่วง ๆ ในหน้าแล้ง. {ข. ถฺลุก ว่า หลุม, บ่อ, ปลักควาย}.

• ตวง ๑ - ก. ตักด้วยภาชนะต่าง ๆ เพื่อให้รู้จำนวนหรือปริมาณ: {โบ} นับ, กะ, ประมาณ, ทำให้เต็ม, เช่น ก็นับตวงถ้วนไซร้ยังมาก {จารึกสยาม}. ตวงพระธาตุน. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับปรบไก่: ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงเถา.

• ตวง ๒ - {โบ} สัน. จนกระทั่ง เช่น อันนี้ไปอุเบกษา แลอยู่ตวงเจ้าของไปเถิง {จารึกสยาม}.

• ต่วน - น. ชื่อแพรชนิดหนึ่ง เนื้อเกลี้ยงเป็นมันด้านเดียว ทอเป็นลายสอง.