ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อขันชนิดหนึ่ง มีขนาดใหญ่ ปากกว้าง ประมาณ ๒ คืบ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตะเลง - น. มอญ.

• ตะเวน - {โบ} ก. ตระเวน, กระเวน หรือ ทะเวน ก็ว่า.

• ตะเหลนเป๋น - ว. ใช้ประกอบคำ สูง หรือ ยาว หมายความว่า สูงผิดส่วน ยาวผิดส่วน.

• ตะเหลาะเปาะ - ว. กระเปาะเหลาะ, มีสัณฐานกลมป้อม, กะเหลาะเปาะ ก็ว่า.

• ตะแก, ตะแก่ - น. ตัวแก เช่น แล้วตรัสกับเสนานินทาเมีย ตะแก่เสียจริตผิดแล้วเหวย {สังข์ทอง}: ตาแก่ เช่น ตะแกก็กลับกลักพริกกลักงาว่าใส่สารตราพระราชสีห์ {ม. ร่ายยาว ชูชก}.