ความหมาย

• 
  

  [-โกฺรง] {โบ} ก. ทะเยอทะยาน, อยากได้. ว. อาการวิ่งโทง ๆ: เต็มไปด้วยความอยาก, ตะกลาม, เช่น ลูกเมียแปรไปเป็นอื่นตื่นตะโกรง. {สุ. สอนเด็ก}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตะโกรม - [-โกฺรม] น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่หลายชนิดในวงศ์ Ostreidae ลักษณะเหมือนหอยนางรม แต่มีขนาดใหญ่กว่า เปลือกขรุขระ สีขาวคล้ำ เช่น ชนิดCrassostrea iredalei {Faustino}, C. belcheri {Sowerby}, นางรมใหญ่ ก็เรียก.

• ตะโกส้ม - ดู กระทุ่ม ๑.

• ตะโขง - น. ชื่อจระเข้ชนิด Tomistoma schlegelii Müller ในวงศ์ Crocodylidae ขนาดใหญ่กว่าจระเข้ทั่วไป ปากเล็กเรียวยาวคล้ายปากปลากระทุงเหวแต่งอนขึ้นด้านบนเล็กน้อย ตัวสีนํ้าตาลแดงมีลายสีนํ้าตาลเข้มหางแบนใหญ่ใช้ว่ายนํ้า อาศัยตามป่าเลนชายนํ้ากร่อยในประเทศไทยพบเฉพาะทางภาคใต้เท่านั้น, จระเข้ปากกระทุงเหว ก็เรียก.

• ตะโบม - ก. เล้าโลม, โอบกอด.

• ตะโพก - น. ส่วนของร่างกายเบื้องหลังถัดบั้นเอวลงไปมีเนื้อเป็นกระพุ้งทั้ง ๒ ข้าง, กล้ามเนื้อส่วนบนที่นูนขึ้นของโคนขาสัตว์สองเท้าหรือโคนขาหลังของสัตว์สี่เท้า, สะโพก ก็ว่า. ตะโพกสุดเสียงสังข์ {สำ} น. เรียกตะโพกหญิงที่ผายออกมาก.