ความหมาย

• 
  

  [-ไกฺร] น. คำเรียกเหยี่ยวชนิดหนึ่งว่า เหยี่ยวตะไกร. {พจน. ๒๔๙๓}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตะไคร่ - [-ไคฺร่] น. พืชสีเขียวที่เกิดติดอยู่ตามต้นไม้ บางทีก็เกิดในนํ้าและตามพื้นดินหรือกำแพงที่ชุ่มชื้น.

• ตะไคร้ - [-ไคฺร้] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogoncitratus {DC.} Stapf ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอ กลิ่นหอม ใช้ปรุงอาหาร. ตะไคร้แดง, ตะไคร้หอมน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogon nardus {L.} Rendle ในวงศ์ Gramineae ต้นใหญ่กว่าตะไคร้กาบและขอบใบสีแดง กลิ่นหอม.

• ตะไคร้น้ำ - น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Homonoia riparia Lour. ในวงศ์ Euphorbiaceae ใบเรียวเล็ก มักขึ้นตามซอกหินในลำธารและริมนํ้า.

• ตะไคร้บก - ดู สนุ่น ๑.

• ตะไคร้หางนาค - น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Rotula aquatica Lour. ในวงศ์ Boraginaceae ขึ้นเป็นกอตามซอกหินริมลำธาร กิ่งเรียวกลมเหนียวมาก.