กลับ
คำว่า
ตะไคร่
ความหมาย
[-ไคฺร่] น. พืชสีเขียวที่เกิดติดอยู่ตามต้นไม้ บางทีก็เกิดในนํ้าและตามพื้นดินหรือกำแพงที่ชุ่มชื้น.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ตะไคร้
- [-ไคฺร้] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogoncitratus {DC.} Stapf ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอ กลิ่นหอม ใช้ปรุงอาหาร. ตะไคร้แดง, ตะไคร้หอมน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogon nardus {L.} Rendle ในวงศ์ Gramineae ต้นใหญ่กว่าตะไคร้กาบและขอบใบสีแดง กลิ่นหอม.
ตะไคร้น้ำ
- น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Homonoia riparia Lour. ในวงศ์ Euphorbiaceae ใบเรียวเล็ก มักขึ้นตามซอกหินในลำธารและริมนํ้า.
ตะไคร้บก
- ดู สนุ่น ๑.
ตะไคร้หางนาค
- น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Rotula aquatica Lour. ในวงศ์ Boraginaceae ขึ้นเป็นกอตามซอกหินริมลำธาร กิ่งเรียวกลมเหนียวมาก.
ตะไบ
- น. เหล็กเครื่องมือใช้ถูไม้หรือโลหะอื่น ๆ ให้เกลี้ยงเกลาเป็นต้น ที่ผิวหน้าทั้ง ๒ ด้านบั้งเป็นรอยหยาบ ๆ มีหลายชนิด เช่น ตะไบท้องปลิง ตะไบหางหนู. ก. ถูด้วยตะไบ เช่น ตะไบไม้ให้เรียบ. ตะไบเล็บ น.อุปกรณ์แต่งเล็บมักทำด้วยโลหะ มีลักษณะแบนยาวที่ผิวหน้าทั้ง ๒ ด้านบั้งเป็นรอยหยาบ ๆ สำหรับถูเล็บ.