ความหมาย

• 
  

  ก. ตบด้วยอุ้งมือหรืออุ้งเท้าหน้าโดยเร็ว เช่น เสือตะปบ แมวตะปบหนู, คว้าโดยเร็ว เช่น เขาถูกกระชากกระเป๋า แต่ตะปบไว้ทัน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตะปลิง - น. เหล็กปลายแหลม ๒ ข้าง รูปคล้ายตัว U หรือเขี้ยวของตะขาบ สำหรับตอกเพลาะกระดานยึดให้แน่นสนิท เช่น ตะปูตะปลิงยิงตรึงกระชับชิด {ม. ร่ายยาวกุมาร}, เขี้ยวตะขาบ ตัวปลิง หรือ ปลิง ก็เรียก.

• ตะปัดตะป่อง - ว. สะบัดสะบิ้ง, แสนงอน, ตุปัดตุป่อง ก็ใช้.

• ตะปิ้ง ๑ - น. เครื่องปิดของลับของเด็กหญิง ทำด้วยเงินหรือนากเป็นต้น, กระจับปิ้ง จะปิ้ง จับปิ้ง หรือ ตับปิ้ง ก็เรียก.

• ตะปิ้ง ๒ - ดู จับปิ้ง ๒.

• ตะปุ่มตะป่ำ - ว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ปุ่มป่ำ ก็ว่า.