ความหมาย

• 
  

  ว. แพร่สนั่นไป, อึงไปทั่ว, อื้อฉาว.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระฉับกระเฉง - ว. คล่องแคล่ว, ทะมัดทะแมง.

• กระฉิ่ง - ดู กรรชิง .

• กระฉีก - น. ของหวานทำด้วยมะพร้าวทึนทึกขูด กวนกับนํ้าตาลปึกให้เข้ากันจนเหนียว อบด้วยควันเทียนอบให้หอม ใช้เป็นไส้หรือหน้าขนม เรียกว่า หน้ากระฉีก เช่น ขนมใส่ไส้มีไส้เป็นหน้ากระฉีก ข้าวเหนียวหน้ากระฉีก.

• กระฉูด - ก. พุ่งออกโดยแรง {ใช้แก่ของเหลว} เช่น น้ำกระฉูด: ไสไปโดยแรง เช่น ช้างกระฉูดเท้า. {เทียบ ข. กญฺฌูส ว่า เตะดิน, ตะกุยดิน, เตะไสดินให้ฝุ่นฟุ้ง}.

• กระชง - {โบ} ว. งง, ชะงัก, ประหม่า, เช่น นอนกระชงใจครางครั่นแค้น {นิ. ตรัง}.