ความหมาย

• 
  

  {แบบ} น. เพดานปาก. {ป., ส.}. ตาลุชะ {ไว} น. อักษรในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงเกิดที่เพดานแข็ง ได้แก่พยัญชนะวรรค จ คือ จ ฉ ช ฌ ญ และอักษร ย สระอิ อี รวมทั้ง ศ ในภาษาสันสกฤต. {ป.: ส. ตาลวฺย}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตาว ๑ - {โบ} น. ดาบ, มีดยาว, เช่น หันหอกขอเงื้อง้าวง่าตาว {ยวนพ่าย}.

• ตาว ๒, ต๋าว - น. ชื่อปาล์มชนิด Arenga pinnata {Wurmb} Merr. ในวงศ์ Palmae ใบคล้ายใบมะพร้าวด้านล่างมีนวลขาว จั่นเป็นพวงห้อย ให้นํ้าตาลอย่างมะพร้าว ออกผลเป็นทะลาย เนื้อในเมล็ดอ่อนเรียกว่า ลูกชิด เชื่อมกินได้.

• ตาหนู ๑ - น. มะกลํ่าตาหนู. {ดู มะกลํ่า}.

• ตาหนู ๒ - {โบ} ลักษณะของสิ่งของที่อยู่ภายในแพลมออกมาข้างนอกแต่เล็กน้อย.

• ตาหลิ่ง - [-หฺลิ่ง] {กลอน} น. ตลิ่ง เช่น ตาหลิ่งตาเหลวปักปิดไว้ {นิ. นรินทร์}.