กลับ
คำว่า
ตื๊อ
ความหมาย
{ปาก} ก. รบเร้าจะเอาให้ได้, เซ้าซี้รบกวนรํ่าไป. {จ. ตื๊อ ว่า กวนใจ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ตื๋อ
- ว. เร็วมาก {ใช้แก่กริยาวิ่ง}: มาก, ใช้ประกอบกับค่ำมืด เป็น มืดตื๋อ.
ตุ๊ ๑
- ว. จํ้ามํ่า, ใช้ประกอบกับคำ อ้วน เป็น อ้วนตุ๊. ตุ๊ต๊ะ ว. อ้วนอุ้ยอ้าย.
ตุ๊ ๒
- {ถิ่น–พายัพ} น. พระภิกษุ. {มาจากคำว่า สาธุ}.
ตุ, ตุ ๆ
- ว. ลักษณะกลิ่นเหม็นอย่างหนึ่งคล้ายกลิ่นเนื้อหรือปลาที่ตากไม่ได้แดดเป็นต้น, ใช้ประกอบกับคำ เหม็น เป็น เหม็นตุ. ตุตัง ว. ตึตัง, เหม็นตืด, ล้างไม่ค่อยหายเหม็น.
ตุ๊กแก ๑
- น. ชื่อสัตว์เลื้อยคลานหลายชนิดหลายสกุล ในวงศ์ Gekkonidae หัวโต ลำตัวยาว มีลายเป็นจุดสีต่าง ๆ กระจายอยู่ด้านบนของตัวเปลี่ยนสีได้ หางค่อนข้างยาว ตีนมีลักษณะพิเศษสามารถเกาะตามพื้นเรียบได้ ไข่กลมติดตามผนัง หลายชนิดร้องเสียงดัง ออกหากินในเวลากลางคืน ต๊กุแกที่พบบ่อยตามบ้านเรือนและในป่า ได้แก่ ตุ๊กแกใหญ่ [Gekko gecko {Linn.}] บางชนิดร่อนตัวได้ ได้แก่ ตุ๊กแกบินหางเฟิน {Ptychozoon lionatumAnnandale}, พายัพเรียก ต๊กโต, อีสานเรียก กับแก้. ว. มีลวดลายเป็นดอกดวงเลอะเทอะ เช่น ผ้าลายตุ๊กแก ตัวลายเป็นตุ๊กแก.