ความหมาย

• 
  

  ว. ลักษณะที่มีบางสิ่งบางอย่างดันให้นูนโป่งออกมา.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ตุง ๒ - {ถิ่น–พายัพ} น. ธง.

• ตุ้งก่า - น. หม้อสูบกัญชาของโบราณ เลียนแบบหม้อสูบยาของชาวอาหรับ เช่น แล้วเชิญหม้อตุ้งก่าออกมาตั้ง นางนั่งเป่าชุดจุดถวาย ทรงศักดิ์ชักพลางทางยิ้มพราย โฉมฉายควั่นอ้อยคอยแก้คอ {ระเด่นลันได}, สองแขกขยับตุ้งก่า จ้าหลิ่มยัดกัญชาไฟจุดเข้า {ขุนช้างขุนแผน}. {เทียบ อา. huggah}.

• ตุ้งติ้ง ๑ - น. ตุ้มหูชนิดหนึ่ง มีระย้าห้อย. ว. มีกิริยาท่าทางกระชดกระช้อย, กระตุ้งกระติ้ง หรือ ดุ้งดิ้ง ก็ว่า: อาการที่วัตถุเล็ก ๆ แกว่งไปแกว่งมา, ตุ๊กติ๊ก ก็ว่า.

• ตุ้งติ้ง ๒ - น. ชื่อเพลงไทย อัตรา ๒ ชั้น หน้าทับพิเศษ.

• ตุ๊ดตู่ ๑ - น. เหล็กสำหรับเจาะรูหรือตอกกระดาษเป็นต้น ให้เป็นลูกปลารูปต่าง ๆ เช่น กลม ดอกจิก.