ก. ประทัง, พอถูไถ, ชดเชย, เช่น ขายขวดได้เงินมาพอตู๊เป็นค่ากับข้าว. {จ.}. ตู๊เรือ ก. ชะลอเรือ, ชะลอเรือด้วยถ่อ, ทำให้เรือมีความเร็วลดลง.