ความหมาย

• 
  

  {กลอน} ก. พูดเบา ๆ เช่น ค่อยกระซาบคำเกลี้ยง {ลอ), นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระซิบ เป็น กระซิบกระซาบ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระซิก ๑ - ก. ค่อยเบียดเข้าไป. กระซิก ๆ ว. อาการที่ร้องไห้ค่อย ๆ. กระซิกกระซวย ก. ค่อยกระแซะเข้าไป เช่น เจ้าก็ระรี่ระริกกระซิกกระซวย {ม. ร่ายยาว ชูชก}. กระซิกกระซี้ ก. หัวเราะเย้าหยอกกัน, ระริก, ซิกซี้ ก็ว่า.

• กระซิก ๒ - น. ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Dalbergia parviflora Roxb. ในวงศ์ Leguminosae มีทางปักษ์ใต้ เนื้อไม้สีแดงคลํ้าคล้ายไม้ชิงชัน, ครี้ หรือ สรี้ ก็เรียก.

• กระซิบ - ก. พูดเสียงเบา ๆ เพื่อไม่ให้ผู้อื่นได้ยิน, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ กระซุบ เป็น กระซุบกระซิบ. กระซิบกระซาบ ก. บอกความหรือคุยกันด้วยเสียงเบา ๆ เพื่อให้ได้ยินเฉพาะผู้ที่พูดด้วย.

• กระซี้กระซ้อ - ว. อาการที่พูดหรือแสดงความสนิทชิดเชื้อเพื่อประจบเอาใจ.

• กระซุง - น. พนักงาน, ตำแหน่ง. {พจน}. {เทียบ กระทรวง}.