{กลอน} ว. เร็ว ๆ, พลัน ๆ, เช่น ถั่นถั่นถึงพนไพรพิศาลสุขรมย์ ชื่นชมสำราญสม สำเริง {อนิรุทธ์}: เป็นหลั่น ๆ.