กลับ
คำว่า
กระดอน
ความหมาย
ก. สะท้อนขึ้น.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระดอม
- น. ชื่อไม้เถาเนื้ออ่อนชนิด Gymnopetalum chinense {Lour.} Merr. ในวงศ์ Cucurbitaceae เถา ๕ เหลี่ยม มีมือจับ ผล ๑๐ เหลี่ยม สุกสีส้ม มีรสขม ใช้ทำยาได้, ขี้กาดง หรือ ขี้กาเหลี่ยม ก็เรียก.
กระดักกระเดี้ย
- ว. ไม่มีแรง, ขยับเขยื้อนไม่ใคร่ได้, เกือบจะหมดกำลังกาย, เช่น เพิ่งหายไข้ใหม่ ๆ จะลุกจะนั่งก็กระดักกระเดี้ย, ไม่ใคร่ไหว เช่น หากินกระดักกระเดี้ย.
กระดังงัว
- ดู การเวก ๓ .
กระดังงา
- น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cananga odorata {Lam.} Hook. f. et Thomson ในวงศ์ Annonaceae ดอกหอม กลีบบาง มี ๖ กลีบ ดอกใช้กลั่นนํ้ามันหอมได้, กระดังงาใหญ่ สะบันงา หรือ สะบันงาต้นก็เรียก. {เทียบ ม. canaga,/}: พรรณไม้ชนิดนี้มีพันธุ์หนึ่งเป็นไม้พุ่ม ดอกมักมีกลีบมากกว่า ๖ กลีบ หอมอ่อน เรียกว่า กระดังงาสงขลา [Cananga odorata {Lam.} Hook. f. et Thomson var. fruticosa {Craib} J. Sinclair]. กระดังงาจีน น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Artabotrys hexapetalus {L. f.} Bhandari ในวงศ์ Annonaceae ดอกหอมจัดตอนเย็น กลีบหนา มี ๖กลีบ ก้านดอกเป็นขอ, สะบันงาจีน ก็เรียก. กระดังงาเถา ดู การเวก ๓. กระดังงาลนไฟ {สำ} น. หญิงที่เคยแต่งงานหรือผ่านผู้ชายมาแล้ว ย่อมรู้จักชั้นเชิงทางปรนนิบัติและเอาอกเอาใจผู้ชายได้ดีกว่าหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน.
กระดาก ๑
- ก. รู้สึกขวยเขิน, วางหน้าไม่สนิท, ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะเกรงจะได้รับความอับอาย. กระดากกระเดื่อง ก. สะทกสะเทิ้น, ขวยเขิน. กระดากปาก, กระดากลิ้นก. ตะขิดตะขวงใจที่จะพูดในเรื่องที่ไม่ควรพูด.