ความหมาย

• 
  

  น. ชื่อไม้เถาเนื้ออ่อนชนิด Gymnopetalum chinense {Lour.} Merr. ในวงศ์ Cucurbitaceae เถา ๕ เหลี่ยม มีมือจับ ผล ๑๐ เหลี่ยม สุกสีส้ม มีรสขม ใช้ทำยาได้, ขี้กาดง หรือ ขี้กาเหลี่ยม ก็เรียก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระดักกระเดี้ย - ว. ไม่มีแรง, ขยับเขยื้อนไม่ใคร่ได้, เกือบจะหมดกำลังกาย, เช่น เพิ่งหายไข้ใหม่ ๆ จะลุกจะนั่งก็กระดักกระเดี้ย, ไม่ใคร่ไหว เช่น หากินกระดักกระเดี้ย.

• กระดังงัว - ดู การเวก ๓ .

• กระดังงา - น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cananga odorata {Lam.} Hook. f. et Thomson ในวงศ์ Annonaceae ดอกหอม กลีบบาง มี ๖ กลีบ ดอกใช้กลั่นนํ้ามันหอมได้, กระดังงาใหญ่ สะบันงา หรือ สะบันงาต้นก็เรียก. {เทียบ ม. canaga,/}: พรรณไม้ชนิดนี้มีพันธุ์หนึ่งเป็นไม้พุ่ม ดอกมักมีกลีบมากกว่า ๖ กลีบ หอมอ่อน เรียกว่า กระดังงาสงขลา [Cananga odorata {Lam.} Hook. f. et Thomson var. fruticosa {Craib} J. Sinclair]. กระดังงาจีน น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Artabotrys hexapetalus {L. f.} Bhandari ในวงศ์ Annonaceae ดอกหอมจัดตอนเย็น กลีบหนา มี ๖กลีบ ก้านดอกเป็นขอ, สะบันงาจีน ก็เรียก. กระดังงาเถา ดู การเวก ๓. กระดังงาลนไฟ {สำ} น. หญิงที่เคยแต่งงานหรือผ่านผู้ชายมาแล้ว ย่อมรู้จักชั้นเชิงทางปรนนิบัติและเอาอกเอาใจผู้ชายได้ดีกว่าหญิงที่ยังไม่ได้แต่งงาน.

• กระดาก ๑ - ก. รู้สึกขวยเขิน, วางหน้าไม่สนิท, ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะเกรงจะได้รับความอับอาย. กระดากกระเดื่อง ก. สะทกสะเทิ้น, ขวยเขิน. กระดากปาก, กระดากลิ้นก. ตะขิดตะขวงใจที่จะพูดในเรื่องที่ไม่ควรพูด.

• กระดาก ๒ - {กลอน} ก. กระเดาะ, กระดก, เช่น สิ้นทั้งพันปากกระดากลิ้น, สิบปากกระดากลิ้นเคี้ยวฟัน {รามเกียรติ์ ร. ๑}. {อะหม ตาก ว่า กระเดาะปาก}.