[ทฺรุม, ทฺรุมะ] {แบบ} น. ต้นไม้ เช่น ท้าวธก็จะยลสระสโรช อันชื่อโบษขรณี อันมีทรุมทํทุมแลไหล้ {ม. คําหลวง วนประเวศน์}. {ส.: ป.ทุม}.