[ทานะ-, ทานนะ-] น. การให้, มักใช้ประกอบท้ายคำ อื่น เช่น ธรรมทาน วิทยาทาน: สิ่งที่ให้ มักหมายถึงเงินหรือสิ่งของที่คนให้แก่คนยากจน, เป็นธรรมข้อ ๑ ในสังคหวัตถุและทศพิธราชธรรม. {ดู สังคหวัตถุและทศพิธราชธรรม}. {ป., ส.}. ทานกัณฑ์ [ทานนะ-] น. ชื่อกัณฑ์ที่ ๓ ในมหาชาติ. ทานบดี [ทานนะบอดี] น. เจ้าของทาน. {ป., ส. ทานปติ}. ทานบารมี [ทานนะ-] น. คุณความดีที่ควรบำเพ็ญ คือ ทาน. {ป. ทานปารมี: ส. ทานปารมิตา}. ทานมัย [ทานนะไม] ว. สำเร็จด้วยทาน, แล้วไปด้วยทาน, เป็นธรรมข้อ ๑ ในบุญกิริยาวัตถุ. {ป., ส.}. ทานาธิบดี น. เจ้าของทาน, ผู้เป็นใหญ่ในการให้, เช่น ขอกุศลผลบุญจงบังเกิดแก่ทานาธิบดีในการทอดกฐินครั้งนี้. {ป., ส.ทาน + อธิปติ}.