ความหมาย

• 
  

  {โหร} น. เวลาตั้งแต่ยํ่ารุ่งถึงเที่ยงวัน.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ทิพ, ทิพ- - [ทิบพะ-] น. สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก: วัน.{ป., ส. ทิว}. ว. เป็นของเทวดา เช่น ทิพสมบัติ. {ป.ทิพฺพ: ส. ทิวฺย}. ทิพจักขุ น. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖. {ป. ทิพฺพจกฺขุ: ส. ทิวฺยจกฺษุ}. ทิพญาณ, ทิพพญาณ ดู ทิพพยาน. ทิพพยาน [ทิบพะยาน] {โบ} น. กลพยานประเภทหนึ่ง เป็นพยานที่เชื่อถือได้ เช่น ภิกษุผู้ทรงธรรม พราหมณาจารย์ผู้ทรงศีลพรต นักปราชญ์ราชบัณฑิตผู้ทรงธรรม ขุนนางผู้มีบรรดาศักดิ์, ในสามดวงเขียนเป็น ทิพญาณ หรือ ทิพพญาณ, ทิพยพยาน ก็ว่า. ทิพโสต น. หูทิพย์ คือ จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖. {ป. ทิพฺพโสต: ส. ทิวฺยโศฺรตฺร}.

• ทิพย-, ทิพย์ - [ทิบพะยะ-] ว. เป็นของเทวดา เช่น อาหารทิพย์, ดีวิเศษอย่างเทวดา เช่น ตาทิพย์ หูทิพย์, ดีวิเศษเหนือปรกติธรรมดา เช่น เนื้อทิพย์, ใช้ว่า ทิพ ก็มี. {ส.ทิวฺย: ป. ทิพฺพ}. ทิพยจักษุ น. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖.{ส. ทิวฺยจกฺษุ: ป. ทิพฺพจกฺขุ}. ทิพยจักษุญาณ น.ความรู้ในจุติและเกิดของสัตว์ทั้งหลาย, จุตูปปาตญาณก็เรียก. {ส. ทิวฺยจกฺษุ + ป. ญาณ: ป.ทิพฺพจกฺขุญาณ}. ทิพยญาณ น. ความรู้เป็นทิพย์. {ส. ทิวฺย + ป. ญาณ}. ทิพยเนตร น. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด. {ส. ทิวฺยเนตฺร: ป. ทิพฺพเนตฺต}. ทิพยพยาน {โบ} น. กลพยานประเภทหนึ่ง เป็นพยานที่เชื่อถือได้ เช่น ภิกษุผู้ทรงธรรม พราหมณาจารย์ผู้ทรงศีลพรต นักปราชญ์ราชบัณฑิตผู้ทรงธรรม ขุนนางผู้มีบรรดาศักดิ์, ทิพพยานก็ว่า. {สามดวง}. ทิพยมานุษ น. ครึ่งเทพครึ่งมนุษย์. {ส.ทิวฺยมานุษ}. ทิพยรส น. รสทิพย์, รสเลิศ. {ส.ทิวฺยรส}. ทิพยโศรตร [-โสด] น. หูทิพย์ คือ จะฟังอะไรได้ยินทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖.{ส. ทิวฺยโศฺรตฺร: ป. ทิพฺพโสต}.

• ทิพา - {แบบ} น. วัน เช่น ทุกทิพาราตรี. ทิพากร น.“ผู้กระทำ ซึ่งกลางวัน”, พระอาทิตย์.

• ทิม - น. ศาลาแถวหรือห้องแถวสำหรับเป็นที่พักหรือไว้ของในพระราชวัง เช่น ทิมตำรวจ ทิมแถว. ทิมดาบ {โบ} น. ที่พักเจ้าพนักงานรักษาการณ์หรือที่คุมขังคนเป็นโทษในพระราชวัง. ทิมสงฆ์ น. ที่พักชั่วคราวสำหรับพระภิกษุสงฆ์ในพระราชวัง.

• ทิ่ม - ก. เอาสิ่งที่มีลักษณะยาว ๆ หรือแหลม ๆ กระแทกโดยแรง เช่น เอามีดทิ่มพุง เอานิ้วทิ่มตา, เรียกอาการที่หัวหรือหน้าพุ่งไปข้างหน้า ว่า หัวทิ่ม หน้าทิ่ม. ทิ่มตำ ว. อาการที่พูดทับถม ปรักปรำ ซํ้าเติมให้เจ็บใจ เรียกว่า พูดทิ่มตำ. ทิ่มแทง ก. ทิ่มให้ทะลุเข้าไป, อาการที่แทงซํ้าหลาย ๆ ครั้ง. ว. อาการที่พูดเสียดสีให้เจ็บใจเรียกว่า พูดทิ่มแทง.