ความหมาย

• 
  

  [ทิวะ-] น. วัน: สวรรค์, ชั้นฟ้า, เทวโลก, เช่น ทิวงคต คือ ไปสู่เทวโลก หมายถึง ตาย. {ป., ส.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ทิวงคต - [ทิวงคด] {ราชา} ก. ไปสู่สวรรค์, ตาย, {ใช้แก่สมเด็จพระยุพราช หรือเจ้าฟ้าซึ่งทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมเฉลิมพระยศเป็นพิเศษ}.

• ทิวทัศน์ - [ทิวทัด] น. ลักษณะภูมิประเทศที่ปรากฏเห็นตามธรรมชาติ เช่น ทิวทัศน์ทุ่งนา ทิวทัศน์ป่าเขา ทิวทัศน์ทางทะเล, เรียกภาพเขียนหรือภาพถ่ายจากทิวทัศน์ ว่า ภาพทิวทัศน์.

• ทิวส-, ทิวสะ - [ทิวะสะ] {แบบ} น. วัน. {ป., ส.}. ทิวสภาค น. ส่วนของวัน. {ป.}.

• ทิวา - {แบบ} น. วัน. {ป., ส.}. ทิวากร น. “ผู้กระทำ ซึ่งกลางวัน”, พระอาทิตย์: {กลอน} กลางวัน เช่น ราตรีปักษีเข้าแนบนอน ทิวากรเราแนบประจำนาง {กากี}. {ป.}. ทิวากาล น. เวลากลางวัน.

• ทิศ, ทิศา - น. ด้าน, ข้าง, ทาง, เบื้อง, {หมายเอา เหนือใต้ ตะวันออก ตะวันตก เป็นต้น}. {ส. ทิศฺ, ทิศา: ป. ทิส, ทิสา}. ทิศ ๖ น. ทิศที่เกี่ยวกับความสัมพันธ์ของบุคคล มี ทิศเบื้องหน้าหรือบูรพทิศ ได้แก่ บิดามารดากับบุตรทิศเบื้องขวาหรือทักษิณทิศ ได้แก่ ครูอาจารย์กับศิษย์ ทิศเบื้องหลังหรือปัจฉิมทิศ ได้แก่ สามีกับภรรยา ทิศเบื้องซ้ายหรืออุตรทิศ ได้แก่ มิตร ทิศเบื้องบนหรือปุริมทิศ ได้แก่ สมณพราหมณ์กับศาสนิกชน และทิศเบื้องล่างหรือเหฏฐิมทิศ ได้แก่ นายกับบ่าวหรือผู้บังคับบัญชากับผู้ใต้บังคับบัญชา. ทิศทาง น. แนว, ทางที่มุ่งไป.ทิศาดร {กลอน} น. ทิศ. ทิศานุทิศ น. ทิศน้อยทิศใหญ่. {ส.}. ทิศาปาโมกข์ น. “ผู้เป็นใหญ่เป็นประธานในทิศ”, อาจารย์ผู้มีความรู้และชื่อเสียงโด่งดัง. {ส. ทิศา + ป. ปาโมกฺข}.