[ทุดถะ-] ก. ประทุษร้าย. {ส.: ป. ทุฏฺฐ}. ทุษฐจิต [ทุดถะจิด] น. จิตที่คิดประทุษร้าย. {ส. ทุษฺฐ + ป. จิตฺต}.