[นอระ-] น. คน, ชาย, เพศหญิงใช้ว่า นรี หรือนารี, นิยมใช้เป็นคำหน้าสมาส เช่น นรเทพ นรสิงห์. {ป., ส.}.นรกานต์ ๑ [นอระ-] น. คนผู้เป็นที่รัก. {ป., ส. นร + กานฺต}. นรชาติ น. คน, หมู่คน. นรเทพ, นรนาถ,นรนายก, นรบดี, นรบาล, นรราช [นอระ-] น. พระราชา. {ป., ส.}. นรพยัคฆ์ [นอระ-] น. คนที่เก่งกล้าดุจเสือ. {ป.}. นรเศรษฐ์ [นอระ-] น. ผู้ประเสริฐสุดในหมู่คน: พระราชา. {ส.}. นรสิงห์ [นอระ-] น. คนที่เก่งกล้าดุจราชสีห์, อวตารปางหนึ่งของพระนารายณ์ มีหน้าเป็นสิงห์ตัวเป็นมนุษย์. {ส.,ป.}. นรสีห์ [นอระ-] น. คนที่เก่งกล้าดุจราชสีห์, สัตว์หิมพานต์พวกหนึ่ง ท่อนบนเป็นมนุษย์ผู้ชาย ท่อนล่างเป็นราชสีห์. {ส., ป.}. นรา{กลอน} น. คน. นรากร น. คน, หมู่คน. นราธิเบนทร์, นราธิเบศร์ น. พระราชาผู้เป็นใหญ่, พระมหากษัตริย์. {ส. นร + อธิป + อินฺทฺร: ป. นร + อธิป + อิสฺสร}. นราธิป [นะราทิบ] {แบบ} น. พระราชา, พระมหากษัตริย์. {นร + อธิป}. นรินทร์, นริศ, นริศร, นริศวร [นะริน, นะริด,นะริดสวน] {แบบ} น. พระราชา, พระมหากษัตริย์. {ส. นร + อินฺทฺร, นร + อีศ, นร + อีศฺร, นร + อีศฺวร}. นเรนทรสูร, นเรศ, นเรศวร, นเรศูร[นะเรนทฺระสูน, นะเรด, นะเรสวน, นะเรสูน] {แบบ} น. พระราชา, พระมหากษัตริย์. {ส. นร + อินฺทฺร + สูร, นร + อีศ, นร +อีศฺวร}. นโรดม {แบบ} น. "ผู้สูงสุดในหมู่คน", พระราชา. {ส. นโรตฺตม: ป. นรุตฺตม}.