ความหมาย

• 
  

  {กลอน} ว. แน่งน้อย, ร่างน้อยงามกะทัดรัด.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• นัก ๑ - น. ใช้ประกอบหน้าคำอื่นหมายความว่า ผู้กระทำเป็นปรกติ เช่น นักเรียน นักดื่ม นักท่องเที่ยว, ผู้ชำนาญ เช่น นักเทศน์ นักดนตรี นักคำนวณ นักสืบ, ผู้มีอาชีพในทางนั้น ๆ เช่น นักกฎหมาย นักแสดง นักเขียน. {ข. อฺนก}. นักการ น. พนักงานชั้นผู้น้อยตํ่ากว่าเสมียน ทำหน้าที่เดินหนังสือ. นักการเมือง น. ผู้ฝักใฝ่ในทางการเมือง, ผู้ที่ทำหน้าที่ทางการเมือง เช่น รัฐมนตรีสมาชิกรัฐสภา. นักกีฬา น. ผู้ชอบเล่นกีฬา, ผู้เข้าแข่งขันกีฬา: โดยปริยายหมายความว่า ผู้มีนํ้าใจไม่เอาเปรียบผู้อื่น. นักข่าว น. ผู้รายงานข่าว, ผู้เขียนข่าว, ผู้บอกข่าว, {ใช้เฉพาะทางสื่อสารมวลชน}, ผู้สื่อข่าวก็เรียก. นักท่องเที่ยว {กฎ} น. บุคคลที่เดินทางจากท้องที่อันเป็นถิ่นที่อยู่โดยปรกติของตนไปยังท้องที่อื่นเป็นการชั่วคราวด้วยความสมัครใจ และด้วยวัตถุประสงค์อันมิใช่เพื่อไปประกอบอาชีพหรือหารายได้ เช่น การพักผ่อนหย่อนใจ การศึกษาหาความรู้ การบันเทิง.นักเทศ น. คนต่างประเทศที่สำหรับใช้ในราชสำนัก เช่น นักเทศจงไปสั่งการ พนักงานของใครให้ขวายขวน {สังข์ทอง}. นักเทศน์ น. ผู้ชำนาญในการเทศน์.นักโทษ น. บุคคลซึ่งถูกลงโทษจำคุก. นักโทษเด็ดขาด {กฎ} น. บุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามหมายจำคุกภายหลังคำพิพากษาถึงที่สุด. นักธรรม น. ผู้รู้ธรรม, ผู้สอบความรู้ธรรมได้ตามหลักสูตรที่กำหนดไว้ มี ๓ ชั้นคือ ชั้นตรี ชั้นโท ชั้นเอก: ฤษี. นักบวช น. ผู้ที่ได้เข้าพิธีบวชตามลัทธิศาสนาต่าง ๆ เช่น ภิกษุ สามเณร บาทหลวง. นักบิน น. ผู้ขับขี่เครื่องบิน. นักบุญ น. ผู้อ้างตัวว่าเป็นผู้วิเศษ, ผู้ที่ทำความดีไว้มากเมื่อตายแล้วได้รับยกย่องว่าเป็นผู้สำเร็จในทางศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก, ผู้ยินดีในการบุญ. นักปราชญ์ น. ผู้รอบรู้, ผู้มีปัญญา. นักพรต น. ผู้ประพฤติพรต, ลักษณนาม ว่า รูป. นักรบ น. ผู้ชำนาญในการรบ, ทหาร. นักเรียน น. ผู้ศึกษาเล่าเรียน, ผู้รับการศึกษาจากโรงเรียน. นักเรียนนอก น. ผู้ที่ไปศึกษามาจากต่างประเทศ มีประเทศในยุโรปและสหรัฐอเมริกาเป็นต้น.นักเลง น. ผู้ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ๆ เช่น นักเลงหนังสือ นักเลงการพนัน: ผู้เกะกะระราน เช่น เขาเป็นนักเลงมีลูกน้องมาก, นักเลงโต ก็ว่า. ว. มีใจกว้าง กล้าได้กล้าเสีย เช่น ใจนักเลง. นักเลงโต น. {โบ} นักเลงที่เหนือนักเลงทั้งหลาย มักให้ความคุ้มครองแก่ประชาชนในหมู่บ้านไม่ให้นักเลงที่อื่นมารังแก: ผู้เกะกะระรานเช่น น้องชายเขาเป็นนักเลงโต ทำให้เพื่อนบ้านเดือดร้อนเสมอ ๆ, นักเลง ก็ว่า. นักวิชาการ น. ผู้เชี่ยวชาญวิชาความรู้สาขาใดสาขาหนึ่งหรือหลายสาขา. นักศึกษา น. ผู้ที่ศึกษาอยู่ในสถาบันอุดมศึกษาหรือเทียบเท่า. นักสนม {โบ} น. ภรรยาที่เป็นสามัญชนของพระมหากษัตริย์ ซึ่งไม่ใช่เจ้าจอม เจ้าจอมมารดา หรือพระภรรยาเจ้า. {ข}. นักสวด น. ผู้ชำนาญในการสวด. นักสิทธิ์ น. ผู้สำเร็จ, ฤษี, ลักษณนามว่า ตน. นักสืบน. ผู้ชำนาญในการสืบหาเรื่องราว.

• นัก ๒ - ว. อย่างยิ่ง, มากหรือหนักไปในทางใดทางหนึ่ง, เช่น หนาวนัก ร้อนนัก. นักหนา ว. มากยิ่ง, ยิ่งนัก, หนักหนา ก็ใช้.

• นักกะ - {แบบ} น. จระเข้, เต่า. {ป.: ส. นกฺร}.

• นักขัต, นักขัต- - [นักขัด, นักขัดตะ-] น. ดาว, ดาวฤกษ์. {ดู นักษัตร}. {ป. นกฺขตฺต: ส. นกฺษตฺร}. นักขัตฤกษ์ น. ฤกษ์ที่ขึ้นกับการโคจรของดวงดาวในสุริยจักรวาลคือดาวนพเคราะห์ว่าผ่านดาวนักษัตรหมู่ใดหมู่หนึ่งใน ๒๗ หมู่, เรียกงานที่จัดขึ้นตามนักขัตฤกษ์ ว่า งานนักขัตฤกษ์, เรียกวันที่มีงานนักขัตฤกษ์ ว่า วันนักขัตฤกษ์.

• นักงาน - {กลอน} น. หน้าที่ เช่น อันการสงครามครั้งนี้ไว้นักงานพี่จะช่วยหัก {รามเกียรติ์ ร. ๑}, เจ้าพนักงาน เช่นเหวยนักงานเอ๋ย เร่งรุกเร็วบัดนี้พลัน จงแสดงทุกข์แห่งโอรส ให้ปรากฏโดยคดี ว่าบัดนี้หมู่สีพีลงโทษโกรธจอมธรรม์ {ม. คำหลวง หิมพานต์}.