ความหมาย

• 
  

  น. ภาชนะสำหรับใส่นํ้าติดตัวในเวลาเดินทาง เช่น กระติกของทหารหรือลูกเสือ, ภาชนะสำหรับใส่น้ำเพื่อเก็บความร้อนหรือรักษาความเย็นเป็นต้น, ถ้าใช้ใส่น้ำร้อน เรียกว่า กระติกน้ำร้อน, ถ้าใช้ใส่น้ำแข็ง เรียกว่า กระติกน้ำแข็ง.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระติ๊ด ๑ - น. ชื่อนกขนาดเล็ก ในวงศ์ Estrildidae ปากสั้นหนารูปกรวยปลายแหลม หัวกลม ลำตัวอ้วนป้อม มีหลายสี ปลายหางแหลม ใช้หญ้าทำรังเป็นรูปกลมอยู่บนพุ่มไม้เตี้ย ๆ หรือกอหญ้า ปากรังอยู่ทางด้านข้าง กินเมล็ดพืช มีหลายชนิด ที่พบมาก คือ กระติ๊ดขี้หมู [Lonchura punctulata {Linn.}] ชนิดอื่น ๆ เช่น กระติ๊ดเขียวหรือไผ่ [Erythrura prasina {Sparrman}] กระติ๊ดแดงหรือสีชมพูดง [Amandava amandava {Linn.}] กระติ๊ดท้องขาว [Lonchura leucogastra {Blyth}], กะทิ ก็เรียก.

• กระติ๊ด ๒, กระติ๊ดเด - {ปาก} ว. เล็กน้อย, เล็กนิดเดียว, เช่น เสื้อตัวนี้ติดกระดุมเม็ดกระติ๊ดเดียว ขอเกลือสักกระติ๊ดหนึ่ง, ติ๊ดเดียว หรือ ติ๊ดหนึ่ง ก็ว่า.

• กระติบ, กระติ๊บ - {ถิ่น–อีสาน} น. ภาชนะสานรูปทรงกระบอก มีฝาครอบ สำหรับบรรจุข้าวเหนียวนึ่ง.

• กระตือรือร้น - ก. รีบร้อน, เร่งรีบ, ขมีขมัน, มีใจฝักใฝ่มาก, ใส่ใจอยากจะทำ.

• กระตุก - ก. ดึงเข้ามาโดยเร็วทันที เช่น กระตุกเชือก, ดึงเข้ามาโดยเร็วทันทีแล้วผ่อนออก เช่น กระตุกสายป่านว่าว, โดยปริยายหมายความว่า สะดุด, ไม่ราบรื่น, เช่น เครื่องยนต์กระตุก: รั้งไว้, ห้ามไว้โดยเร็ว, เช่น เกือบจะมีเรื่องกับเขาแล้ว ดีว่าเพื่อนกระตุกไว้: อาการที่กล้ามเนื้อหดและยืดตัวขึ้นทันที เช่น เส้นกระตุก ขากระตุก.