[นิ-ติ, นิด] น. นีติ, กฎหมาย, กฎปฏิบัติ, แบบแผน, เยี่ยงอย่าง, ขนบธรรมเนียม, ประเพณี, วิธีปกครอง, เครื่องแนะนํา, อุบายอันดี. {ป., ส. นีติ}. นิติกร {กฎ} น. ชื่อตําแหน่งผู้มีหน้าที่ปฏิบัติงานเกี่ยวกับกฎหมาย.นิติกรณ์{กฎ} น. การรับรองของเจ้าพนักงานว่าเป็นตราสารที่ถูกต้องตามกฎหมาย. {อ. legalization}.นิติกรรม {กฎ} น. การใด ๆ อันทําลงโดยชอบด้วยกฎหมายและด้วยใจสมัคร มุ่งโดยตรงต่อการผูกนิติสัมพันธ์ขึ้นระหว่างบุคคล เพื่อจะก่อ เปลี่ยนแปลง โอน สงวน หรือระงับซึ่งสิทธิ. นิติกรรมอำพราง {กฎ}น. นิติกรรมอันหนึ่งที่ทําขึ้นด้วยเจตนาลวง เพื่อปิดบังนิติกรรมอีกอันหนึ่งที่ทําขึ้นด้วยเจตนาอันแท้จริง ซึ่งกฎหมายให้บังคับตามกฎหมายเกี่ยวกับนิติกรรมที่ถูกอําพรางนั้น. นิติการ น. สายงานที่มีหน้าที่ปฏิบัติงานทางกฎหมาย. นิติการณ์ {กฎ: โบ} น. เหตุการณ์หรือการเป็นไป ซึ่งมีผลตามกฎหมาย, ปัจจุบันใช้ว่านิติเหตุ. นิติธรรม {กฎ} น. หลักพื้นฐานแห่งกฎหมายที่บุคคลทุกคนต้องอยู่ภายใต้บังคับแห่งกฎหมายอย่างเท่าเทียมกัน {อ. rule of law}. นิตินัย{กฎ} น. แง่มุมและผลในทางกฎหมาย {ล. de jure}, ต่างกับ พฤตินัย คือ แง่มุมในทางความเป็นจริง {ล. de facto}. นิติบัญญัติ {กฎ} น. กระบวนการในการตรากฎหมาย.นิติบุคคล {กฎ} น. บุคคลซึ่งจัดตั้งขึ้นโดยกฎหมายหรือตามกฎหมายแยกต่างหากจากบุคคลธรรมดา โดยมีสิทธิและหน้าที่เช่นเดียวกับบุคคลธรรมดา เว้นแต่สิทธิและหน้าที่ซึ่งโดยสภาพจะพึงมีพึงเป็นได้เฉพาะแก่บุคคลธรรมดาเท่านั้น เช่น กระทรวง ทบวง กรม บริษัทจํากัด สมาคม มูลนิธิ. นิติภาวะ {กฎ} น. ความมีความสามารถใช้สิทธิตามกฎหมายโดยสมบูรณ์ได้ด้วยตนเอง. {ดู บรรลุนิติภาวะ ประกอบ}.นิติวิทยาศาสตร์น. วิชาที่ว่าด้วยการนําหลักวิทยาศาสตร์สาขาต่าง ๆ มาประยุกต์เพื่อแก้ปัญหาทางกฎหมาย และการพิสูจน์ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดีความ. {อ. forensic science}. นิติเวชศาสตร์ น. วิชาที่ว่าด้วยการใช้หลักทางการแพทย์ช่วยแก้ปัญหาทางกฎหมาย และการพิสูจน์ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับคดีความ. {อ. forensic medicine}. นิติศาสตร์ น. วิชากฎหมาย. {ส.}. นิติสมมติ {กฎ} น. ความที่สมมุติขึ้นในกฎหมาย. นิติสัมพันธ์ {กฎ} น. ความเกี่ยวพันทางกฎหมาย. นิติเหตุ {กฎ} น. เหตุที่เกิดขึ้นซึ่งมีผลในทางกฎหมายอันมิใช่นิติกรรม เช่น การละเมิด, โบราณใช้ว่า นิติการณ์.