ก. โดน, ถูกต้อง, ปะทะ, ในบทกลอนใช้ว่า ทบ ก็มี เช่น ของ้าวทบประทะกัน {ตะเลงพ่าย), หรือ ประทบ ก็มี เช่น ประทบประทะอลวน {ตะเลงพ่าย), พูดหรือทำให้กระเทือนไปถึงผู้อื่น เช่น พูดกระทบเขา ตีวัวกระทบคราด. กระทบกระทั่ง ก. แตะต้อง, ทำให้กระเทือนถึง, ทำให้กระเทือนใจ. กระทบกระเทียบ ว. เปรียบเปรยให้กระทบถึง. กระทบกระเทือน ก.กระเทือนไปถึง, พาดพิงไปถึงให้รู้สึกสะเทือนใจ. กระทบกระแทก ว. อาการที่กล่าวเปรย ๆ ให้กระทบไปถึงผู้ใดผู้หนึ่งอย่างแรง. กระทบไหล่ {ปาก} ก. ได้เข้าไปใกล้ผู้มีชื่อเสียงอย่างในงานเลี้ยงสังสรรค์เป็นต้น เช่น วันนี้มีโอกาสได้กระทบไหล่นักการเมืองหลายคน.