ความหมาย

• 
  

  [-สะพะ-] {แบบ} ว. ผู้ประเสริฐ เช่น นิสภขัตติยวราเรืองพระยศ {ม. ร่ายยาว ชูชก}. {ป.}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• นิสัช - {แบบ} น. การนั่ง. {ป. นิสชฺชา}. นิสัชชาการ น. อาการนั่ง. {ป.}, ในบทกลอนใช้ว่า นิสัชชนาการ ก็มี เช่นจึงเสด็จนิสัชชนาการนั่งในร่มไม้ {ม. ร่ายยาว วนปเวสน์}.

• นิสัย - น. ความประพฤติที่เคยชิน เช่น ทําจนเป็นนิสัย: ที่พึ่ง, ที่พักพิง, ที่อาศัย, เช่น ขอนิสัยในการอุปสมบท. {ป.นิสฺสย}. นิสัยใจคอ น. อัธยาศัย, นิสัยที่เกิดจากใจจริง เช่น นิสัยใจคอมีเมตตากรุณา นิสัยใจคอโหดเหี้ยมทารุณ.

• นิสาท - {โหร} น. เวลาตั้งแต่ยํ่าคํ่าถึงเที่ยงคืน.

• นิสิต - น. ผู้ที่ศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยบางแห่ง เช่น นิสิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย นิสิตมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์: ศิษย์ที่เล่าเรียนอยู่ในสํานัก, ผู้อาศัย. {ป. นิสฺสิต}.

• นิสีทน-, นิสีทนะ - [นิสีทะนะ-] {แบบ} น. การนั่ง: ผ้ารองนั่งของภิกษุ. {ป.}. นิสีทนสันถัต น. ผ้าปูสําหรับนั่ง {มักใช้แก่พระสงฆ์}. นิสีทนาการ น. อาการนั่ง. {ป.}.