ความหมาย

• 
  

  [บอ-] น. ผู้ติดหน้าตามหลัง, คนใช้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บก - น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่นํ้าลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากนํ้า, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง, พร่อง, ลดลง, เช่น แลมันทำชู้แล้วมันทอดหญิงนั้นเสีย ท่านว่ามันทำให้ลูกหลานท่านนมบกอกพร่อง {สามดวง}: ย่อยยับหมดกำลัง เช่น โจมปรปักษบกบาง {ตะเลงพ่าย}. บกพร่อง ก. ไม่ครบบริบูรณ์เท่าที่ควรมีควรเป็น เช่น ข้อความบกพร่อง ทำงานบกพร่อง.

• บง ๑ - น. ชื่อไผ่ชนิด Bambusa nutans Wall. ex Munro. ในวงศ์ Gramineae ไม่มีหนาม ปล้องสั้น เนื้อลำหนา ใช้จักตอก.

• บ่ง ๑ - ก. ชี้, ระบุ, อ้างหรือแสดงให้รู้โดยเจาะจง, เช่น การกระทำของเขาบ่งชัดอยู่แล้วว่าเขาเป็นผู้กระทำผิด.

• บง ๒ - {กลอน} ก. มองดู, แลดู, เช่น พลางพระบงจัตุบาท {ตะเลงพ่าย}.

• บ่ง ๒ - ก. ใช้ของแหลม ๆ แทงที่เนื้อเพื่อสะกิดหนองหรือหนามเป็นต้นที่ฝังอยู่ในเนื้อออก เช่น บ่งหนอง บ่งหนาม.