ความหมาย

• 
  

  น. คำ เช่น ให้บนถ้อยคำ {จินดามณี}: คำที่จดไว้เป็นหลักฐาน, คำให้การที่จดไว้เป็นหลักฐาน, เช่น ถ้าถามหมีรับให้คาดบนไว้อย่าให้เอาเงีน {สามดวง}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บพิตร - [บอพิด] {ราชา: แบบ} น. พระองค์ท่าน เช่น บำรุงฤทัยตระโบม บพิตรผู้อย่าดูเบา, โดยมากเป็นคำที่พระสงฆ์ใช้แก่เจ้านาย ซึ่งใช้คำเปลี่ยนไปตามพระอิสริยยศของเจ้านาย เช่น สมเด็จพระราชภคินีบพิตร สมเด็จพระบรมวงศบพิตร บรมวงศบพิตร พระเจ้าวรวงศบพิตรพระวรวงศบพิตร. บพิตรพระราชสมภาร {ราชา: แบบ} ส. คำที่พระสงฆ์เรียกพระมหากษัตริย์ มักใช้ในการถวายพระธรรมเทศนา.

• บพิธ - [บอพิด] ก. แต่ง, สร้าง, เช่น วัดราชบพิธ. {ป. ป + วิ + ธา}.

• บ่ม - ก. ทำให้สุกหรือให้แห้งด้วยความอบอุ่น เช่น บ่มผลไม้ บ่มใบยา: โดยปริยายหมายความว่า สั่งสมอบรมให้สมบูรณ์ ในคำว่า บ่มบารมี บ่มนิสัย. บ่มนิสัย ก. อบรมให้มีการประพฤติปฏิบัติในทางที่ดีจนเป็นนิสัย. บ่มบารมี ก. บำเพ็ญบารมีให้สมบูรณ์, สั่งสมอบรมบารมีให้สมบูรณ์. บ่มผิว ก. ทำให้ผิวงามด้วยการอยู่ในที่ซึ่งไม่ถูกแดดถูกลมจนเกินไป. บ่มมัน ก. อาการที่ช้างกำลังจะตกมัน. บ่มหนอง ก. รอให้ฝีกลัดหนองเต็มที่เพื่อบ่งได้ง่าย.

• บร- - [บอระ-] {แบบ: กลอน} น. ฝ่ายอื่น เช่น บรเทศ, ข้าศึก เช่น บรปักษ์. {ป., ส. ปร}. บรทาร [-ทาน] {แบบ} น. เมียของผู้อื่น. {ส.}. บรทารกรรม [-ทาระ-] {แบบ} น. การประพฤติผิดในเมียของผู้อื่น. {ส.}.

• บรม, บรม- - [บอรมมะ-] ว. อย่างยิ่ง, ที่สุด, {มักใช้นำหน้าคำที่เกี่ยวกับพระพุทธเจ้า พระเจ้าแผ่นดิน และพระอัครมเหสี เป็นต้น เพื่อแสดงพระเกียรติยศยิ่งใหญ่} เช่น บรมศาสดา บรมบพิตร บรมราชินี บรมมหาราชวัง. {ป., ส. ปรม}: {ปาก} อย่างที่สุด เช่น โง่บรม บรมขี้เกียจ. บรมครู น. คำที่ใช้เรียกพระพุทธเจ้าโดยเฉพาะ. บรมธาตุ น. กระดูกพระพุทธเจ้า. บรมบพิตร [-บอพิด] น. คำที่พระภิกษุใช้สำหรับแทนพระองค์พระมหากษัตริย์หรือสมเด็จพระบรมราชินี, ใช้ว่า มหาบพิตร ก็มี. บรมอัฐิ น. กระดูกพระมหากษัตริย์.