กลับ
คำว่า
บังเหิน
ความหมาย
ก. เหาะ, บิน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
บังเหียน
- น. เครื่องบังคับม้าให้ไปในทางที่ต้องการ ทำด้วยเหล็กหรือไม้ใส่ผ่าปากม้า ปลายทั้ง ๒ ข้าง มีห่วงสำหรับผูกสายบังเหียนโยงไว้ให้ผู้ขี่ถือ, โดยปริยายหมายความว่า อำนาจบังคับบัญชาให้เป็นไปในทางที่ต้องการเช่น ถือบังเหียนการปกครองบ้านเมือง กุมบังเหียน.
บังเอิญ
- ว. ที่เกิดขึ้นโดยไม่รู้ตัว ไม่ตั้งใจ หรือไม่คาดหมาย, เผอิญ.
บังแทรก
- [-แซก] น. เครื่องสูงอย่างหนึ่งสำหรับใช้ในริ้วขบวนพิธีแห่, คู่กับ บังสูรย์อยู่ระหว่างฉัตร, โบราณเรียก ทานตะวัน หรือ ทอนตะวัน ก็มี.
บั้งแบว
- {กลอน} ว. มีหน้าตาพิลึก เช่น หูตาบั้งแบวเหมือนแมวคราว {สังข์ทอง}.
บังโกรยตัวผู้, บังโก
- [-โกฺรย-] น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง. {พจน. ๒๔๙๓}.