ความหมาย

• 
  

  [บัดถะหฺยาพฺรึด] น. ชื่อฉันท์ชนิดหนึ่งซึ่งกำหนดด้วยอักษร ๓๒ คำ มี ๔ บาท บาทละ ๘ คำ, ปัฐยาวัต หรือ อัษฎกฉันท์ ก็เรียก. {ส.: ป. ปฐฺยาวตฺต}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• บัณเฑาะก์ - [บันเดาะ] น. กะเทย. {ป., ส. ปณฺฑก อภิธาน ว่า กะเทย, ชิลเดอร์ และมอร์เนียร์ วิลเลียม ว่า ขันที}.

• บัณเฑาะว์ - [บันเดาะ] น. กลองสองหน้าขนาดเล็กชนิดหนึ่งมีหลักอยู่ตอนบน ผูกตุ้มห้อยลงมาทางหน้ากลองใช้ไกวให้ตุ้มแกว่งกระทบหน้ากลองทั้ง ๒ ข้าง. {ป. ปณว: ส. ปฺรณว}.

• บัณฑร, บัณฑร- - [บันทอน, บันทะระ-] ว. ขาวเหลือง. {ป. ปณฺฑร: ส. ปาณฺฑร}. บัณฑรนาค น. ช้างเผือก. บัณฑรหัตถี น. ปัณฑรหัตถี.

• บัณฑิต - [บันดิด] น. ผู้ทรงความรู้, ผู้มีปัญญา, นักปราชญ์, ผู้สำเร็จการศึกษาขั้นปริญญาซึ่งมี ๓ ขั้น คือ ปริญญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก เรียกว่า บัณฑิตมหาบัณฑิต ดุษฎีบัณฑิต, ผู้มีความสามารถเป็นพิเศษโดยกำเนิด เช่น คนนี้เป็นบัณฑิตในทางเล่นดนตรี. {ป., ส. ปณฺฑิต}.

• บัณฑิตย์ - [บันดิด] น. ความรอบรู้, การเรียน, ความเป็นบัณฑิต. {ส. ปาณฺฑิตฺย: ป. ปณฺฑิจฺจ}.