กลับ
คำว่า
บาดทะพิษ
ความหมาย
น. แผลที่เกิดจากเชื้อโรค Streptococci ทำให้เลือดเป็นพิษ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
บาดทะยัก
- น. โรคที่เกิดจากตัวเชื้อโรคบาดทะยัก {Clostridium tetani} เข้าสู่แผล ทำให้มีอาการกระตุกและชักแข็ง หลังแอ่น โดยมากถึงตาย.
บาดหมาย
- {โบ} น. หนังสือที่แจ้งเรื่องราวของทางราชการ, บัฏหมาย หรือ บัตรหมาย ก็เรียก.
บาดาล
- น. พื้นที่ใต้ระดับผิวดินลงไป, เรียกนํ้าที่สูบจากใต้ดินที่ลึกไม่ตํ่ากว่า ๑๐ เมตร ว่า นํ้าบาดาล: นาคพิภพเป็นที่อยู่ของนาค. {ป., ส. ปาตาล}.
บาต
- น. การตก, การตกไป, นิยมใช้ประกอบหลังคำอื่นในคำว่า บิณฑบาต = การตกแห่งก้อนข้าว, อสนีบาต = การตกแห่งสายฟ้า คือ ฟ้าผ่า, อุกกาบาต = การตกแห่งคบเพลิง คือ ผีพุ่งไต้. {ป. ปาต}.
บาตร
- [บาด] น. ภาชนะชนิดหนึ่งสำหรับภิกษุสามเณรใช้รับอาหารบิณฑบาต. {ส. ปตฺร: ป. ปตฺต}. บาตรแก้ว น. บาตรใหญ่ ๓ ใบ ถักเชือกรอบนอก ในพระราชพิธีกัตติเกยา.