[บุกคน, บุกคะละ-, บุกคนละ-] น.คน {เฉพาะตัว}: {กฎ} บุคคลธรรมดาและนิติบุคคล. {ป. ปุคฺคล: ส. ปุทฺคล}. บุคคลที่สาม {กฎ} น. ในทางแพ่งมีความหมายเหมือนกับบุคคลภายนอก. {ดู บุคคลภายนอก}: ในทางอาญา หมายถึง บุคคลอื่นซึ่งมิใช่ผู้กระทำหรือผู้ถูกกระทำความผิด แต่บุคคลอื่นนั้นเกี่ยวข้องกับการกระทำความผิดโดยเป็นส่วนหนึ่งขององค์ประกอบความผิด. บุคคลธรรมดา น. คน, มนุษย์ปุถุชน. บุคคลนิติสมมติ [บุกคนนิติสมมด] {กฎ: เลิก} น. นิติบุคคล. บุคคลผู้ไร้ความสามารถ {กฎ} น. บุคคลใด ๆ ซึ่งไม่มีความสามารถตามกฎหมายหรือความสามารถถูกจำกัดโดยบทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ว่าด้วยความสามารถ. บุคคลภายนอก {กฎ} น. บุคคลที่มิได้เป็นคู่กรณีหรือคู่สัญญา แต่อาจมีสิทธิเกี่ยวข้อง, บุคคลที่สาม ก็เรียก. บุคคลล้มละลาย {กฏ} น. บุคคลธรรมดาหรือนิติบุคคล ซึ่งมีหนี้สินล้นพ้นตัวและศาลพิพากษาหรือสั่งให้เป็นบุคคลล้มละลาย.บุคคลล้มละลายทุจริต {กฏ} น. บุคคลล้มละลายที่ถูกศาลพิพากษาว่ามีความผิดบางประการเกี่ยวกับการไม่ปฏิบัติหน้าที่ตามที่กฎหมายล้มละลายกำหนดหรือไม่สุจริตเกี่ยวกับทรัพย์สินหรือหนี้สินตามที่กำหนดไว้ในกฎหมายล้มละลาย หรือเป็นบุคคลล้มละลายอันเนื่องมาจากหรือเกี่ยวเนื่องกับการกระทำความผิดฐานยักยอกหรือฉ้อโกง หรือการกระทำความผิดอันมีลักษณะเป็นการกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน. บุคคลวัต [บุกคนละ-] น. กลวิธีการประพันธ์ที่สมมุติสิ่งไม่มีชีวิต ความคิด นามธรรม หรือสัตว์ให้มีสติปัญญา อารมณ์ หรือกิริยาอาการเยี่ยงมนุษย์. บุคคลสิทธิ [บุกคะละสิด, บุกคนละสิด] {กฎ} น. สิทธิเหนือบุคคล เช่น สิทธิของเจ้าหนี้เหนือลูกหนีที้่จะเรียกให้ลูกหนี้ชำระหนี้ได้ด้วยอำนาจแห่งมูลหนี้.