[บุกคะลิก, บุกคะลิกกะ-] ว. จำเพาะคน. {ป. ปุคฺคลิก}. บุคลิกทาน น. ทานที่ทายกให้จำเพาะบุคคล, คู่กับ สังฆทาน คือ ทานที่ให้แก่สงฆ์. {ตัดมาจาก ป. ปาฏิปุคฺคลิกทาน}.บุคลิกภาพ น. สภาพนิสัยจำเพาะคน. บุคลิกลักษณะ [บุกคะลิกกะลักสะหฺนะ, บุกคะลิกลักสะหฺนะ] น. ลักษณะจำเพาะตัวของแต่ละคน, บุคลิก ก็ว่า.