กลับ
คำว่า
บุษบัน
ความหมาย
[บุดสะ-] {กลอน} น. ดอกไม้, ดอกบัวเผื่อน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
บุษบา
- [บุดสะ-] {กลอน} น. ดอกไม้. บุษบากร ว. อันเต็มไปด้วยดอกไม้. {ส. ปุษฺปากร}. บุษบาคม น. ฤดูดอกไม้. {ส.}. บุษบาบัณ น. ตลาดดอกไม้. {ส.}. บุษบารักร้อย น. ชื่อกลบทอย่างหนึ่ง.
บุษบามินตรา
- [บุดสะบามินตฺรา] น. พุทธรักษา. {ช.}.
บุษป-, บุษปะ
- [บุดสะปะ] น. ดอกไม้. {ส.}.
บุษปราค
- [บุดสะปะราก] น. บุษราคัม, บุษย์นํ้าทอง, พลอยสีเหลือง.
บุษย-, บุษย์, บุษยะ,
- [บุดสะยะ-, บุด, บุดสะยะ, ปุดสะยะ, ปุดสะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๘ มี ๕ ดวง เห็นเป็นรูปปุยฝ้าย พวงดอกไม้ ดอกบัว หรือโลง, ดาวปุยฝ้าย ดาวพวงดอกไม้ ดาวดอกบัว ดาวโลง ดาวปู ดาวสมอสำเภา หรือ ดาวสิธยะ ก็เรียก. {ส. ปุษฺย: ป. ปุสฺส}: แก้วสีขาว: บัว. บุษยมาส น. เดือนอันมีพระจันทร์เพ็ญเสวยนักษัตรบุษยะ คือ เดือนยี่ ตกในราวมกราคม. {ส.}. บุษยสนาน น. พระราชพิธีสนานในเดือนยี่, พิธีอาบนํ้าเมื่อพระจันทร์กำลังผ่านหมู่ดาวบุษยะ, บุษยาภิเษก ก็ว่า. บุษยาภิเษก น. บุษยสนาน.