ความหมาย

• 
  

  [บูน, บูระพะ, บูระพา] ว. ก่อน, แรก, เบื้องหน้า: ตะวันออก. {ส.}. บูรพาษาฒ น. เดือน ๘ แรก. {ส. ปูรฺวาษาฒ}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ป - [ปอ] พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เรียกว่า ปอ ปลา เป็นอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะต้น และเป็นตัวสะกดในมาตรากบหรือแม่กบ เช่น บาป เนปจูน สัปดาห์.

• ปเวณี - [ปะ-] น. ขนบธรรมเนียม, แบบแผน: เชื้อสาย, การเป็นสามีภรรยากันตามธรรมเนียม. {ป. ปเวณิ: ส. ปฺรเวณิ}.

• ปเวส, ปเวสน์ - [ปะ-] น. ประเวศ, ประเวศน์. {ป.: ส. ปฺรเวศ, ปฺรเวศน}.

• ปโกฏิ - [ปะโกด] น. ชื่อมาตรานับ = ๑๐๐,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐,๐๐๐ {เท่ากับสิบล้านโกฏิ}. {ป.}. {ดู โกฏิ}.

• ปโยธร - น. "ผู้ทรงไว้ซึ่งนํ้า" คือ เมฆ เช่น อันว่าปโยธรอัศจรรย์ ก็ให้โบษขรพรรษธารา {ม. คำหลวง ทศพร}: "สิ่งที่ทรงไว้ซึ่งนํ้านม" คือ ถัน, ปโยธรา ก็ว่า. {ป., ส.}.